در سال 1975 یکی از پژوهشگران متخصص آلرژی دریافت که افزودنی­های غذایی و رنگ­ها و طعم­دهنده­ ها می­توانند احتمال بروز بیش فعالی در کودکان را افزایش دهند. در تحقیقات بعدی محققان توانستند ثابت کنند که رنگ­های خوراکی می­توانند افزایش احتمال بروز بیش فعالی را به همراه داشته باشند؛ البته دمیزان این اثرگذاری وابسته به سن فرد و نوع افزودنی به کاررفته می­باشد.
 انجمن کودکان امریکا نیز عنوان نموده است که مصرف مواد غذایی فاقد رنگ­های مجاز خوراکی و نگنجاندن غذاهای حاوی رنگ در زنجیره غذایی کودکان مبتلا به بیش فعالی و یا اختلال نقص توجه بسیار منطقی است. در میان رنگ­های مجاز خوراکی بکار گرفته شده در مواد غذایی رنگ­ها قرمز و زرد بیشترین اثر سوء را بر این کودکان می­گذارد؛ همچنین استفاده از افزودنی­های خوراکی همچون منوسدیم، گلوتامات، اسپلوتام و نیتریت در مواد غذایی مصرفی کودکان مبتلا به بیش فعالی و اختلال نقص توجه توصیه نمی­گردد.

مصرف شکر هم در این افراد توصیه نمی­گردد.
برخی از کودکان پس از مصرف مواد غذایی شیرین همچون شکلات، نشانه­ های بیش فعالی از خود بروز می­دهند؛ اگرچه تاکنون هیچ شاهد علمی نشان دهنده­ ی تاثیرگذاری مصرف مواد قندی بر افزایش احتمال بروز بیش فعالی در کودکان نبوده است.
 یکی دیگر از مواد غذایی که متخصصان عدم مصرف آن را به کودکان بیش فعال توصیه می­کنند کافیین است.
 بهتر است کودکان مبتلا به بیش فعالی مواد غذایی حاوی کافیین یا اصلاً مصرف نکنند و یا اگر مصرف کنند به مقدار بسیار جزیی باشد.