ارتقاء حساسیت به انسولین پس از جراحی بای پس معده

view

Roux-en-Y شایعترین نوع جراحی بای پس معده است که می تواند از طریق کاهش وزن به بهبود دیابت نوع دوم کمک می نماید.

محققان به دنبال بررسی علت ارتقای حساسیت به انسولین در جایگاههای اصلی ذخیره ی گلوکز در بدن، پس از جراحی بای پس معده هستند.

ماهیچه های اسکلتی و بافتهای چربی جایگاه اصلی ذخیره ی گلوکز بدن می باشند. میزان حساسیت بدن به انسولین نشانگر سرعت انتقال گلوکز از جریان خون به بافتها و ماهیچه های اسکلتی می باشد.

 اگر حساسیت به انسولین در فرد کاهش یابد، سرعت انتقال گلوکز از جریان خون به بافتها و ماهیچه های اسکلتی کاهش می یابد و در نتیجه باعث افزایش سطح قند خون بدن می شود.

 در افرادی که مبتلا به چاقی افراطی و یا مبتلا به دیابت نوع دوم هستند، کاهش حساسیت به انسولین بروز می یابد.

 پژوهشگران نمونه هایی از چربی شکم و عضلات ران بیماران چاق و مبتلا به دیابت نوع دوم و همچنین بیماران چاق و غیر مبتلا به دیابت را قبل و بعد از عمل بای پس مورد بررسی قرار دادند.

دوازده ماه پس از جراحی در تمام بیماران تحت بررسی، کاهش وزن شایان توجهی مشاهده گردید و حساسیت به انسولین در این افراد ارتقاء یافته بود. پروتیین های کنترل کننده ی انسولین در بافت ماهیچه ای و چربی پس از جراحی بای پس، دچار افزایش حجم و فعالیت می شوند، که این تغییرات می توانند باعث افزایش حساسیت به انسولین شود. ارتقاء میزان حساسیت به انسولین در ماهیچه های اسکلتی و بافتهای چربی می تواند باعث ارتقای عملکرد انسولین پس از انجام عمل بای پس گردد.

مطالب مرتبط

دیدگاه ها

ارسال دیدگاه

ورود به سایت

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟

نام کاربری ندارید! ثبت نام کنید