فرزندان علایم استرس را در اوایل دوره مدرسه شان نشان می دهند، اما والدینشان متوجه این علایم نیستند. اکثریتی از والدین گفتند که به شخصه شدیداً دچار استرس هستند.

نزدیک به یک فرد از هر 5 نفر، میزان استرسشان را در بالاترین حد «10 از 10» رتبه بندی کرده اند و بیش از نیمی از آنها (57%) بیان داشتند که میزان استرشان در حد 7 یا بالاتر قرار دارد. اما آنها میزان استرس کودکانشان را بسیار کم درنظر گرفته اند: 60% از والدین میزان استرس کودکانشان را در سطح 4 یا زیر آن، امتیاز داده اند.

این نظرسنجی آشکار کرد که 72% از کودکان رفتارهای منفی مکرر مرتبط با استرس را در طی 12 ماه گذشته نشان داده اند:

43% والدین گفته اند که فرزندانشان بیشتر جر و بحث می کنند.

37% افزایش میزان گریه یا ناله کردن را گزارش نموده اند.

34% گفته اند که کودکانشان نگرانی و اضطراب داشته اند.

علایم فیزیکی که اکثر اوقات با استرس مرتبطند، همچنین درمیان این کودکان در 12 ماه گذشته رایج بوده است:

44% والدین گزارش کرده اند که فرزاندانشان از سردرد رنج می برند.

44% گزارش شکم درد وجود دارد.

38% گزارش درمورد کابوس های شبانه یا مشکلات خوابیدن موجود می باشد.

20% گفته اند که فرزندانشان دارای اشتهای کاهش یافته یا دیگر تغییرات در عادات غذاییشان هستند.

و یکی از هر 5 والد (20%) بیان کرده اند که فرزندانشان دارای تحت مشاوره یا درمان رفتاری قرار گرفته اند. تا زمانی که والدین متوجه علایم استرسی فرزندانشان نشوند، استرس رواج می یابد