بر خلاف تصور عمومی که می گوید شخصیت افراد تحت تاثیر فرزند چندم خانواده بودن قرار دارد، محققان بر این باورند که رشد شخصیت افراد ارتباطی به رتبه ی تولد ندارد.

 مطالعات در این زمینه از سال 1900 میلادی شروع شده است. آلفرد آدلر و زیگموید فروید بر این باور بودند که فرزند اول و فرزند آخر بودن معمولاً با استرس همیشگی جهت پیشرفت و موفقیت همراهند. در صورتیکه کودکان بین آنها سالمتر، راحتتر و موفق ترند.

 اگر چه چنین تیوری هایی تا مدتها معروف بود اما امروزه این مسیله کاربردی ندارد زیرا تمام کودکان درگیر شده و نقشی در خانواده ایفا می کنند.

 در گذشته فرزندان اول فرزندانی مسیول، مستقل و مقتدر بوده که به دیگر فرزندان تکلیف و وظایفشان را محول می کردند و فرزندان پس از آنها، فرزندانی راحتتر، اجتماعی تر و عادی تر بودند، روانشناسان در آلمان، انگلستان و آمریکا اعلام داشته اند که رتبه تولد  می تواند هیچ تاثیری بر روی ثبات عاطفی و همراهی کودکان ندارد.

همچنین در برخی از مطالعات نشان داده شده است که میزان هوش کودکان نیز هیچ ارتباطی با رتبه ی تولد ندارد.