وقتی کودکی دلبند پا به عرصه وجود می گذارد،اتفاقی مهم برای چندین خانواده به وقوع میپیوندد،رمز موفقیت رشد مناسب فرزند- که فراموشی و اهمال در آن تمام کوششهای محبتی،کاری و پولی در آینده را بی اثر خواهد کرد -سلامتی جسمی و خصوصا روحی والدین این نورسیده می باشد و قطعا تنی رنجور و روحی آزرده نخواهد توانست ،مسوولیت موجودی دیگر را به شایستگی برعهده بگیرد.
روی سخن این مطلب نزدیکترین افراد به والدین یعنی پدر بزرگها و مادر بزرگ های عزیز و سایر افراد درجه یک فامیل است.
باید به خوبی بدانیم که نو مادر از نظر وضع هورمونی و روحی در شکننده ترین شرایط می باشد و نیاز به حمایت واقعی دارد ،گاهی شدت این غمگینی در حدی است که به افسردگی جدی و حتی مراحلی پیچیده تر می انجامد،شاید وظیفه محوری این حمایت وظیفه همسر باشد ،اما باید بدانیم که این همسرهم نو پدری با استرس های خاص خود است،آنهم با مشکلات متعددی که در دنیای امروز ما ایجاد اضطراب برای یک نوپدر می کند،است.
بنابراین با احترام تمام برای تمام تجربه های ارزنده پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها-که در جای خود ودر زمانی مناسب قطعا یاریگر خواهد بود- با اطمینان عرض می کنم که و ظیفه اساسی ،مهم وتاثیر گذار ایشان همانا حمایت صرف و بی چون و چرا از مادر نورسیده و در قدم بعدی پدر اوست،این مهمترین مهری است که این عزیزان در شش ماه اول زندگی کودک خصوصا و تمام زندگی می توانند به نوه دلبند و فرزندان خود ارزانی نمایند.

دکتر بابک خطی
متخصص کودکان و نوزادان