گروه دارویی

داروهای ضد نقرس

موارد مصرف

از Probenecid جهت درمان هایپراورسمی مرتبط با نقرس مزمن استفاده می شود. هم چنین برای درمان هایپراورسمی ناشی از درمان دیورتیک کاربرد دارد. هم چنین به عنوان داروی کمکی با بعضی آنتی باکتریال ها جهت کاهش دفع توبولی استفاده می شود و برای کاهش نفروتوکسیسیتی با Cidofovir ضد ویروسی تجویز می گردد.
در شروع درمان نقرس دوزهای 250 میلی گرمی 2 بار در روز به صورت خوراکی تجویز می شود که بعد از یک هفته می توان آن را به 50 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد و در صورت عدم پاسخ های مناسب درمانی هر 4 هفته 500 میلی گرم تا حد 2 گرم در روز افزوده می شود. در اختلالات مزمن کلیوی به خصوص هرگاه سرعت فیلتراسیون گلومرولی کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه است ممکن است موثر نباشد.

موارد منع مصرف

مصرف این دارو در افراد فاویسم ممنوع است.

هشدارها

عوارض جانبی

این دارو می تواند باعث حالت تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، سردرد، درد لثه، گر گرفتگی آلوپسی، سرگیجه، آنمی و تکرر ادراری شود. هم چنین واکنش های افزایش حساسیت، تب، درماتیت، خارش و ندرتاً آنافیلاکسی و سندرم استیون-جانسون رخ می دهند. گزارش هایی از لوکوپنی، نکروز کبدی، سندرم نفروتیک و آنمی آپلاستیک موجود است. آنمی همولیتیک نیز رخ داده است که شاید مرتبط با کمبود G6PD باشد. در مصرف آن در نقرس مزمن به ویژه در طی ماههای اول درمان Probenecid منجر به تسریع حملات حاد می شود. در مصرف بیش از اندازه دارو تحریک سیستم عصبی مرکزی رخ می دهد که با تشنج و مرگ ناشی از نارسایی تنفسی همراه است. در این موارد باید اقدام به لاواژو درمان علامتی نمود.

توصیه ها

مقدار مصرف

اشکال دارویی