عفونتهای ادراری یکی از شایعترین عفونتها در انسان است.بیشترین راه ابتلا به عفونت ادراری ،صعود باکتریهای اطراف ناحیه پرینه از مجرا به سمت مثانه و سپس حالب و کلیه می باشد.در خانمهای سنین باروری ،شیوع این عفونتها زیاد است و در بعضی از زنان ،این عفونتها بصورت مکرر دیده می شود. مثلا در زنانی که سابقه عفونت ادراری در سن کم دارند یا زنانی که سابقه عفونت ادراری در مادر یا خواهر خود دارند احتمال بروز عفونت مکرر بیشتر است.استراتژیهای غیر دارویی جهت پیشگیری از عفونتهای ادراری باکتریایی مکرر، متعدد هستند.

ارتباط جنسی قوی ترین فاکتور خطرساز برای عفونتهای ادراری ساده است ولذا توصیه می شود که تعداد تماسهای جنسی کاهش یابد و یا قطع شود.

استفاده ازاسپرمیسید(اسپرم کش ) بویژه کاندومهای اسپرم کش ، یک فاکتور خطرساز قوی برای عفونتهای ادراری است بویژه اگر که با دیافراگم استفاده می شود.اسپرمیسید فلور واژن را تغییر می دهد و آنرا مستعد تجمع ارگانیسمهای بیماریزا می کند و لذا اگر از اسپرمیسید استفاده می شود،توصیه قوی جهت تغییر روش جلوگیری از بارداری به روش دیگر یا پیشگیری از عفونت وجود دارد.

استفاده از عصاره کرانبری ( Crabberry) ، کپسول یا قرص آن،جهت کاهش عفونتهای ادراری مکرر توصیه می شود، که توجیه بیولوژیک ان بر اساس مهار اتصال باکتریها به سلولهای مجاری ادراری می باشد.اطلاعات بالینی اثر محافظت کننده آن را تایید کرده اند.البته باید توجه کرد که کرانبری در افرادی که سابقه سنگ ادراری دارند،سبب افزایش احتمال سنگسازی خواهد شد.

کرم موضعی استروژن در بعضی از زنان ، در سنین بعد از یایسگی ،فلور واژن را نرمال می کندو ریسک عفونتهای ادراری مکرر را کم می کند اما استروژن خوراکی در کاهش ریسک عفونت ادراری موثر نبوده است.

عواملی مثل " دی مانوز" که سبب مهار اتصال باکتریها به مجاری ادراری می شوند نیزگاهی جهت پیشگیری موثر بوده است .

در مورد موارد زیل اگرچه مطالعات کافی وجود ندارد ،با این وجود منطقی است که این روشها به بیمار پیشنهاد شود،برای اینکه این روشها ریسک کم دارند و ممکن است موثر باشند؛ادرار کردن بعد از تماس جنسی،خوردن زیاد آب،به تاخیر نیانداختن تخلیه ادرار ، بعد از دفع مدفوع از جلو به عقب خود را شستن ،نپوشیدن لباس زیر تنگ .