سالمندان گروه آسیب‌پذیر در برابر این ویروس هستند. بر اساس پژوهش انجام‌شده در ماه فوریه در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA)، کودکان ده‌ساله و کم‌تر، فقط یک درصد از کل موارد مبتلا به کرونا ویروس را تشکیل می‌دادند، درحالی‌که گروه سنی ۳۰ تا ۷۹ سال نمایانگر حدود ۸۷ درصد از مبتلایان بودند. سازمان جهانی بهداشت (WHO) آماری مشابه به این آمار را در کشور چین اعلام کرد که نشان می‌داد ۷۸ درصد از مبتلایان بین ۳۰ تا ۶۰ سال بودند. هرچه سن بالا می‌رود این احتمال وجود دارد که نه‌تن‌ها به یک عفونت مثل سارس و یا COV-۲ (ویروسی که باعث بیماری کرونا ویروس می‌شود) دچار شوید، بلکه مشکلات و بیماری‌های سخت‌تری را هم تجربه کنید. پژوهشی در خارج از کشور چین نشان داد که میانگین سنی بیماران مبتلا به کرونا ویروس که مبتلا به سندرم پریشانی حاد تنفسی بودند و نیاز به ونتیلاتور دارند، ۶۱ سال است. در حالی که مقامات بهداشتی چین قبلاً متوسط سن بیماری را ۷۵ سال گزارش کرده بودند. افراد سالمند بخصوص افرادی که دارای مشکلات ریوی هستند، مرگ‌ومیر در آن‌ها حدود ۱۵ درصد است. کرونا ویروس مانند آنفولانزای فصلی عمل می‌کند.

بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، بین ۷۰ تا ۸۵ درصد از کل مرگ‌ومیر‌های ناشی از آنفولانزا و ۵۰ تا ۷۰ درصد بستری‌های مرتبط با آنفولانزا در بین افراد گروه سنی بالای ۶۵ سال رخ می‌دهد. جالب است که آمار سارس در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۳ نیز مشابه با آمار مربوط به کرونا ویروس می‌باشد و ۵۰ درصد از مرگ‌ومیر‌های سارس مربوط به گروه سنی بالای ۶۰ سال بود. با توجه به مطالب گفته‌شده سالمندان در شرایط کنونی نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارند. به گفته پروفسور گمبرت استاد دانشگاه مریلند در این شرایط بحرانی باوجود مشکلات جسمانی و روانی در سالمندان، حتی اگر سیستم ایمنی آن‌ها هم به خطر نیفتد، توانایی مقابله با ویروس را نخواهند داشت. بیشترین گروه در معرض خطر سالمندانی هستند که در مراکز نگهداری شبانه‌روزی سکونت دارند. این سالمندان به‌طور مداوم با همدیگر تماس دارند، اتاق‌های مشترک دارند و در طول روز جلسات مشترکی با همدیگر برگزار می‌کنند. در صورت ابتلا به این بیماری چه در این مراکز و چه سالمندانی که در خانه هستند، باید از اتاق‌های مشترک و حتی وعده‌های غذایی مشترک اجتناب شود و در صورت امکان هر کس در اتاق خصوصی خودش غذا بخورد.

در شرایط حاضر خود سیستم بهداشتی می‌تواند نقش بسزایی درتهدید سلامتی سالمندان داشته باشد. افراد سالمندی که چندین بیماری پزشکی دارند به‌طورمعمول به چندین متخصص مراجعه می‌کنند و هر مراجعه به معنای ورود به یک محیط بهداشتی است که ممکن مملو از ویروس‌ها و باکتری‌های مضر باشد. توصیه می‌شود بیماران سالمند ویزیت‌های پزشکی خود را که کاملاً ضروری نمی‌باشد؛ مثل معاینه سالانه چشم، و یا رسیدگی به وضعیت دندان‌هایشان را به تعویق بیندازند. معاینه از راه دور که نیاز به تماس از نزدیک ندارد انجام شود. همچنین می‌توان با تجویز الکترونیکی دارو‌ها از مراجعه حضوری سالمندان جلوگیری کرد. مسئله مهم دیگر برای مراقبان سالمندان و اعضای خانواده‌شان، سوال در مورد واکسن آنفولانزا و ذات‌الریه بیماران می‌باشد. آن‌ها باید از پزشکشان سوال کنند که آیا نیاز به تغییرات دارویی و یا تقویت‌کننده‌های خاصی در شرایط حاضر دارند یا خیر. پروفسور گمبرت می‌گوید اگر واکسن ذات‌الریه ندارید، اکنون زمان دریافت آن است! حتی اگر قبلاً این واکسن را داشته باشید.

یادآوری این نکته کاملاً ضروری می‌باشد که نحوه درگیری و علائم کرونا ویروس در افراد جوان و بزرگسالان کم‌سن‌وسال‌تر همیشه مشابه با افراد سالمند نمی‌باشد. به گفته پروفسور گمبرت، افراد مسن ممکن است دچار تب نشوند، بنابراین فقط بررسی درجه حرارت سالمندان نمی‌تواند بیماری را در سالمندان آشکار کند؛ بنابراین ضروری است که مراقبان و اعضای خانواده سالمند نسبت به علائم غیرمعمول کرونا ویروس هشیار باشند. برای مثال افتادن و یا فراموشی ممکن است نشانه‌ای از ویروس باشد حتی اگر علائم شایع دیگری وجود نداشته باشد. پروفسور گمبرت افزود که هر دلیل و هر نشانه‌ای که باعث شود شما احساس کنید که این علائم مثل گذشته نمی‌باشد، نباید از کنار آن به‌سادگی عبور کنید.

کرونا ویروس به‌زودی از بین نخواهد رفت. این به معنای ادامه هشیاری در مورد سلامتی خود و به‌ویژه برای سالمندان است؛ افرادی که زمانی که ما جوان بودیم از ما مراقبت کردند، اکنون باوجود دوره سالمندی و سختشان نیاز به توجه و مراقبت ما دارند.

مقاله حاضر توسط وحید مصطفی پور دانشجوی دکتری روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبائی تهران به فارسی ترجمه شده است و هرگونه کپی‌برداری و نشر از آن فقط با درج اسم اصلی نویسنده مقاله (جفری کلوگر) آزاد است.