نشانه های بیماری فاسیولا

از زمان خوردن انگل فاسیولا تا ظهور نشانه های بیماری چند هفته تا چند ماه طول می کشد. پس از طی این مدت علائم و نشانه های بیماری به صورت تب گاهی همراه با لرز و عرق شبانه، دردهای شدید شکمی، مشکلات گوارشی مثل اسهال، نفخ و تهوع، نشانه های آلرژیک مانند قرمزی پوست (کهیر) و خارش، ناراحتی های تنفسی، کاهش وزن، کم خونی و بزرگی کبد ظاهر می شود. در ادامه و در صورت ادامه یافتن بیماری دردهای قولنج مانند، عدم تحمل غذای چرب و زردی ایجاد می شود. افزایش تعداد ائوزینوفیل های خون یکی از نشانه های مهم این بیماری است.

تشخیص بیماری فاسیولا

برای تشخیص انجام آزمایشات خون و مدفوع ضروری می باشد. در این  بیماری تعداد گلبول های سفید خون، آنزیم های کبدی و پادتن های ضد فاسیولا افزایش پیدا می کند. باید توجه داشته باشیم که برای انجام آزمایش مدفوع حداقل از یک هفته قبل فرد بیمار نباید از جگر دام و یا غذاهائی که با جگر تهیه می شوند تغذیه کرده باشد. چنانچه نمونه مدفوع بیمار که در این شرایط مورد آزمایش قرار گرفته باشد واجد تخم انگل باشد، فرد به طور قطع به فاسیولیازیس مبتلاست و بایستی مورد درمان داروئی قرار گیرد. همچنین سیستم های تصویربرداری مانند التراسونوگرافی، سی تی اسکن و اِم آر آی نیز به تشخیص بیماری کمک می کنند.

درمان داروئی فاسیولا

داروی مورد نیاز برای درمان فاسیولیازیس تریکلابندازول است. نوع انسانی آن ایگاتن نام دارد که به میزان 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت یکجا (دوز واحد) مصرف می شود.