گروه دارویی

داروهای ضد باکتری

موارد مصرف

سفوروکسیم یکی از سفالوسپورین های نسل دوم می باشد که در زمان عفونت های متعدد مثل عفونت های استخوان و مفاصل، برونشیت و دیگر عفونت های راه تنفسی تحتانی، گونوره آ، مننژیت، اوتیت مدیا، پرتیونیت، فارنژیت، سینوزیت، عفونت های پوستی و عفونت های بافت نرم و عفونت های راه ادراری کاربرد دارد. هم چنین به عنوان پروفیلاکسی عفونت های جراحی کاربرد دارد. سفوروکسیم به صورت خوراکی به صورت استراستوکسی اتیل وانکستیل به فرم قرص و یا سوسپانسیون و بعد از غذا تجویز می شود و یا به صورت نمک سدیم تزریق می شود.
سفوروکسیم سدیم به طریق تزریق عمیق داخل عضلانی و یا تزریق داخل وریدی آهسته طی 3 تا 5 دقیقه تجویز می شود.. 2/1 گرم سفوروکسیم انکستیل و 05/1 گرم سفوروکسیم سدیم هر کدام تقریباً معادل با یک گرم سفوروکسیم می باشد. دوزهای معمول خوراکی در مورد بالغین 125میلی گرم و 2 بار در روز در مورد عفونت راه ادراری بدون عارضه می باشد و در مورد عفونت های راه تنفسی دوز 250 تا 500 میلی گرم، 2 بار در روز تجویز می شود. دوز تجویزی در مورد کودکان بالای 3 ماه 125میلی گرم، 2 بار در روز و یا 10میلی گرم بر کیلوگرم، 2 بار در روز تا حداکثر 250 میلی گرم در روز می باشد. در کودکان بالای دو سال مبتلا به اوتیت مدیا دوز 250 میلی گرم2 بار در روز تجویز می گردد و یا 15میلی گرم، 2 بار در روز تا حداکثر 500میلی گرم در روز. دوز معمول تزریقی 750 میلی گرم هر 8 ساعت می باشد ولی در عفونت های شدیدتر ممکن است دوز 5/1 گرم هر 8 ساعت و در بعضی موارد هر 6 ساعت تجویز شود.

موارد منع مصرف

هشدارها

عوارض جانبی

همانند سفالوتین سدیم. در بعضی بیماران ناراحتی های گوارشی شامل اسهال و حالت تهوع و استفراغ رخ داده است. گزارش های نادری از بروز سندرم استیون-جانسون و نکروز سمی اپیدرم موجود می باشد. در بعضی کودکان کاهش شنوایی ملایم تا متوسط در طی درمان با این دارو به خاطر مننژیت دیده شده است.

توصیه ها

مقدار مصرف

اشکال دارویی