گروه دارویی

داروهای ضد نقرس

موارد مصرف

کلشی سین جهت تسکین نقرس حاد کاربرد دارد و هم چنین جهت پروفیلاکسی حملات حاد به ویژه در اولین ماههای درمان با آلوپورنیول و یا Uricosurics . کلشی سین از طریق کاهش واکنش های التهابی به کریستال های اورات باعث پاسخ درمانی قابل توجهی در نقرس حاد می گردد، این عملکرد ناشی از چندین عمل دارو از جمله کاهش تحرک لوکوسیت ها است. این دارو آنالژزیک نیست و تاثیری هم بر غلظت های خونی اسیداوریک و یا بر دفع آن ندارد. کلشی سین هم چنین دارای یک اثر ضد پاراسمپاتیک antimiotic)) می باشد. کلشی سین در چندین مورد دیگر نیز کاربرد دارد از جمله: آمیلوییدوز، سندرم بهجت، تب فامیلی مدیترانه ای، پورپوراترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک، پریکاردیت و سیروز اولیه صفراوی. در صورت تجویز کلشی سین برای حملات حاد نقرس درمان باید هرچه زودتر آغاز شود و آثار دارو طی 12 ساعت ایجاد می شوند. دوز توصیه شده در شروع، در انگلستان یک میلی گرم می باشد و سپس هر 2 تا 3 ساعت 500 میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض جانبی گوارشی تجویز می شود ولی کل دوز تجویزی نباید از 6 میلی گرم تجاوز کند و قبل از شروع دوره درمانی مجدد حداقل 3 روز صبر لازم است. در ایالات متحده آمریکا دوز آغازین معمولاً 5/0 تا 2/1 میلی گرم می باشد و سپس هر 2 ساعت یک یا 2/1 میلی گرم و یا هر یک تا 2 ساعت 500 تا 600 میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض گوارشی تجویز می شود. دوز حداکثر نیز 6 میلی گرم می باشد.
گاهی اوقات این دارو را به طریق داخل وریدی و با دوز 1 تا 2 میلی گرم طی 2 تا 5 دقیقه می دهند با دوزهای اضافی 5/0 یا 1 میلی گرم هر 6 تا 24 ساعت در صورت نیاز و تا حداکثر 4 میلی گرم در یک دوره و هنگامی که مقادیر بیشتری تجویزشده باشد حداقل به مدت 7 روز نباید به هیچ طریق دیگری این دارو را تجویز کرد.
در مورد پروفیلاکسی کوتاه مدت نقرس دوز خوراکی 500 یا 600 میکروگرم 1 تا 3 بار در روز تجویز می شود. در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی از دوزهای تجویزی باید کاست.

موارد منع مصرف

مصرف این دارو در بارداری اکیدا ممنوع است. جزء داروهای گروه X است. ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.

هشدارها

عوارض جانبی

شایع ترین عارضه جانبی Colchicine خوراکی عوارض گوارشی می باشد که می تواند ناشی از فعالیت ضد پاراسمپاتیکی آن باشد. این عوارض عبارتند از: اسهال، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم که معمولاً از اولین علایم مسمومیت می باشند و از موارد قطع مصرف یا کاهش دوز می باشد. دوزهای بیشتر می توانند باعث ایجاد اسهال شدید، خونریزی گوارشی، راش های پوستی و اختلالات کلیوی و کبدی شوند. ندرتاً اختلالات مغز استخوان و آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی و آنمی آپلاستیک در درمان طولانی مدت دیده می شود همانگونه که نوروپاتی محیطی، میوپاتی، راش و آلوپسی نیز در درمان طولانی مدت مشاهده می شود. عوارض جانبی بعد از تجویز داخل وریدی عبارتند از آریتمی های قلبی و واکنش های موضعی مثل ترومبوفلبیت و نوریت. ترشح دارو خارج از عروق می تواند باعث نکروز بافتی شود. علایم مصرف بیش از حد فرم خوراکی تا 2 الی 12 ساعت ظاهر نمی شوند. اولین علایم مسمومیت عبارتند از حالت تهوع و اسهال و احساس سوزش گلو و معده و پوست. اسهال می تواند شدید و خونی باشد و آسیب عروقی و فلج روده می تواند منجر به دهیدره شدن، افت فشار خون و شوک شود. نارسایی چندین ارگان می تواند رخ دهد مثل مسمومیت دستگاه عصبی مرکزی (شامل گیجی، اغتشاش شعور و گاهی اوقات کما) ، اختلالات مغز استخوان، آسیب سلولهای کبدی، آسیب عضلانی، نوروپاتی، دیسترس تنفسی، اختلالات میوکارد و آسیب کلیوی. در اثر اختلالات تنفسی و قلبی عروقی و یا سپسیس متعاقب پان سیتوپنی، مرگ رخ می دهد. در بیماران نجات یافته 10 روز بعد از مصرف بیش از حد، آلوپسی، لوکوسیتوز و التهاب معده رخ می دهد. دوز کشنده colchicine7 میلی گرم عنوان شده است. در زمان درمان بیماران دچار مسمومیت حاد و مصرف بیش از اندازه این دارو باید آن ها را به دقت برای مدتی زیر نظر داشت چرا که ممکن است علایم با تاخیر ظاهر شوند.
در مسمومیت حاد می توان معده بیمار را با لاواژ تخلیه نمود و چندین نوبت شارکول فعال تجویز می شود. درمان عمدتاً علامت درمانی و حمایتی می باشد و باید توجه خاص به کنترل تنفس بیمار مبذول شود به علاوه نگهداری فشار خون و اصلاح تعادل آب و الکترولیت ها نیز مهم است.

پیشگیری از عوارض جانبی:
Colchicines در افراد مسن و یا دیابتی مستعد مسمومیت باید با دقت فراوان تجویز گردد. هم چنین در مورد افراد مبتلا به بیماری های قلبی، کبدی، کلیوی و معده و روده ای نیز تجویز این دارو نیازمند احتیاط کامل است. در طول حاملگی تجویز آن ممنوع است چرا که اثر تراتوژنی آن در حیوانات مشخص شده و هم چنین احتمالاتی مبنی بر خطر آسیب های کروموزومی جنینی نیز در انسان وجود دارد.

توصیه ها

مقدار مصرف

اشکال دارویی