علائم و نشانه های عفونت با ویروس پاپیلوما یا HPV

این ویروس بین انسان ها با تماس مستقیم پوست به پوست انتقال می یابد. بیش از 100 گونه از این ویروس وجود دارد که حدود 40 گونه یا سوش آن از طریق تماس مستقیم جنسی باعث عفونت دستگاه تناسلی، دهان و یا حلق می شود.

بر اساس آمار CDC عفونت با ویروس پاپیلوما یا HPV شایعترین علت قابل انتقال از طریق تماس جنسی است که هم زنان و هم مردان را مبتلا می کند. حتی اگر افراد شریک جنسی متعددی نداشته باشند هم، در مرحله ای از زندگی دچار آن می شوند.

ویروس پاپیلوما یا HPV چگونه باعث عفونت می شود؟

بسیاری از افراد از طریق تماس مستقیم جنسی دچار این عفونت می شود و در مواردی حتی باعث عفونت دهان می شود. حتما وجود تماس جنسی برای ایجاد عفونت ضروری نیست بلکه تماس پوست به پوست و حتی تماس فرزند در زمان تولد می تواند باعث انتقال این ویروس گردد.

مهمترین علائم عفونت با ویروس پاپیلوما چیست؟

بسیاری از اوقات زگیل های تناسلی این نوع ویروس بدون درمان خود بخود بهبود می یابند. اما ویروس در بدن فرد مبتلا باقی می ماند. بنابراین فرد مبتلا بدون هیچ اطلاعی از بیماری می تواند آن را به افراد دیگر انتقال دهد.

چون این ویروس بخودی خود بهبود نمی یابد ماندن طولانی آن در بدن می تواند مشکلات شدیدی برای فرد ایجاد نماید. این مشکلات شامل زگیل تناسلی و زگیل ناحیه حلق (که به تازگی به آن عفونت پاپیلوماویرس تنفسی می گویند) است. این ویروس باعث سرطان گردن رحم یا سرویکس هم می شود.

گونه ای که باعث زگیل می شود با گونه ای که باعث سرطان می شود تفاوت دارد. بنابراین داشتن زگیل تناسلی به آن معنا نیست که فرد حتماً مبتلا به سرطان می شود.

سرطان هایی که توسط این ویروس ایجاد می شود زمانی تشخیص داده می شوند که در مراحل پیشرفته قرار دارند. معاینات منظم می تواند تشخیص این بدخیمی ها را در مراحل اولیه میسر سازد که این نوع بیماری باعث افزایش احتمال بقاء افراد مبتلا گردد.

روش تشخیص عفونت پاپیلوما ویروس چیست؟

در سال 2014 اداره FDA نوعی تست DNA برای تشخیص پاپیلوماویروس یا HPV را تایید کرد. به همین خاطر راهنماهای جدید تاکید دارند:

• که اولین پاپ اسمیر در زنان 21 ساله، صرفنظر از این تماس جنسی داشته باشند یا خیر، برای HPV انجام شود.
• بعد از 21 تا 29 سالگی باید هر سه سال یکبار پاپ اسمیر برای HPV هم انجام شود.
• زنان 30 تا 65 سال سپس باید هر 5 سال بررسی گردند.
• اگر شما مبتلا به هر یک از 16 سوش ایجاد کننده سرطان باشید پزشکتان بررسی های دوره ای را در فواصل نزدیکتر توصیه خواهد کرد.
• اغلب عفونت ها خود بخود ظرف یا تا 2 سال بهبود می یابند ولی برای ایجاد بدخیمی حداقل 10 سال زمان باید طی شود.
• اگر هر بار بعد از تماس جنسی متوجه به زگیل شدید پزشک تان ممکن است برای تان کولپوسکوپی انجام می دهد.

درمان فرد مبتلا به پاپیلوویروس یا HPV چیست؟

اغلب این نوع عفونت بخودی خود بهبود می یابد بنابراین نیاز به درمان نیست. سپس هر 6 ماه تا یک سال ممکن است تست های مکرر برای آن تشخیص آن انجام دهد. اگر بیمار دچار هر کدام از این علائم یا زگیل و یا کانسر شد درمان بر اساس نوع آن شروع می شود.

بیاد داشته باشید برداشتن فیزیکی زگیل مفهومش برطرف شدن یا بهبود بیماری نیست.

مهمترین عامل خطر برای عفونت پاپیلوماویروس MPV چیست؟

هر کسی تماس پوستی جنسی داشته باشد می تواند مبتلا به آن شود. نمی توان پیش بینی کرد کدام فرد مبتلا به آن می شود اما افرادیکه ضعف ایمنی دارند بیشتر مبتلا به آن می گردند.

چگونه می توان از عفونت با پاپیلوما ویروس MPV پیشگیری کرد؟

راحت ترین راه استفاده از کاندوم و محدود کردن شریک جنسی است.

مهمترین راه پیشگیری عفونت با پاپیلوما ویروس MPV:

استفاده از واکسن پاپیلوماویروس یا HPV است که در مطالب زیر می توانید درباره  آن مطالعه نمایید.