تفاوت بین IVF و فریز تخمک

دو روش متفاوت با اهداف و مراحل مجزا در حوزه کمک‌باروری

IVF (لقاح خارج رحمی):
یک روش درمان ناباروری است که در آن تخمک زن با اسپرم مرد در محیط آزمایشگاه لقاح داده می‌شود و سپس جنین حاصل به رحم زن منتقل می‌گردد. هدف اصلی آن، باردار شدن در زمان حال است

فریز تخمک (انجماد اووسیت):
روشی برای حفظ قدرت باروری در آینده است که در آن تخمک‌های بالغ زن استخراج شده و بدون لقاح، در شرایط خاص منجمد می‌شوند تا در زمان مناسب برای لقاح و بارداری مورد استفاده قرار گیرند.

مقایسه گام‌به‌گام

جنبه	IVF (لقاح خارج رحمی)	فریز تخمک
هدف اصلی	درمان ناباروری فعلی و تلاش برای بارداری	حفظ توانایی بارداری برای آینده
وضعیت اسپرم	نیاز به اسپرم همزمان با برداشت تخمک	نیازی به اسپرم در زمان برداشت نیست
مرحله لقاح	تخمک‌ها با اسپرم لقاح می‌یابند و جنین تشکیل می‌شود	تخمک‌ها بدون لقاح فریز می‌شوند
انتقال به رحم	جنین تشکیل‌شده به رحم منتقل می‌شود	انتقالی صورت نمی‌گیرد؛ فقط ذخیره‌سازی انجام می‌شود
کاربرد رایج	زوج‌هایی که در حال حاضر ناباروری دارند	زنانی که می‌خواهند باروری را به آینده موکول کنند (مانند زنان مجرد یا در معرض خطر کاهش باروری)
سن ایده‌آل	هر چه زودتر، اما با شرایط فعلی ناباروری	قبل از ۳۵ سالگی برای حفظ تخمک با کیفیت بالاتر
نتیجه نهایی	تلاش فوری برای بارداری	حفظ امکان بارداری در سال‌های آینده از طریق IVF یا ICSI
نیاز به شریک جنسی یا اسپرم‌دهنده	بله، برای لقاح ضروری است	نه، تخمک بدون لقاح فریز می‌شود