برونکوسکوپی روشی است که پزشکتان توسط آن می تواند راههای هوایی شما را مورد بررسی قرار دهد. پزشک فوق تخصص ریه، با لوله ای از طریق بینی یا دهان وارد حلق و ریه ها می‌شود و آن ناحیه را بررسی می کند. این دستگاه تقریباً مشابه دستگاه آندوسکوپی دستگاه گوارش است یعنی اینکه از لوله ای باریک تر از آنها تشکیل شده که در انتهای آن دوربینی قرار دارد که می تواند تصویر مناسب از ناحیه ریه ها به پزشک دهد.

چرا پزشک تصمیم به انجام برونکوسکوپی می گیرد؟

با این وسیله پزشک می‌تواند تقریبا تمام راه های هوایی شما را ببیند.

راههای هوایی شامل حنجره، نای یا تراشه، راه های هوایی باربک یعنی برونش ها و برونشیول ها هستند. برونکو سکوپی می‌تواند برای تشخیص موارد زیر استفاده شود:

• بیماری ریه ها
• بررسی تومور ریه
• سرفه های مزمن و طول کشیده
• عفونت های دستگاه تنفسی

پزشک در مواقعی که در بررسی های رادیوگرافی عکس ساده و سی تی اسکن سینه به وجود مواردی مانند عفونت تومور و یا ریه کلاپس شده(روی هم خوابیده) مشکوک می شود از برونکوسکوپی استفاده خواهد کرد.

البته گاهی از این وسیله برای درمان هم استفاده میشود. مانند مواقعی که پزشک می‌خواهد دارویی را به قسمتی از ریه ها برساند و یا اینکه به فکر برداشتن به اصطلاح جسم خارجی است که می‌تواند تکه ای از غذا و یا هر چیز دیگر باشد. 

برای انجام برونکوسکوپی چه آمادگی لازم است؟

از داروی بی حسی موضعی برای نواحی دهان و بینی استفاده می شود. برای ریلاکس شدن بیمار هم از یک داروی خواب آور استفاده می شود. مجموعه این اعمال باعث می شود که شما بیدار می مانید ولی کمی خواب آلوده هستید. بسیاری از اوقات اکسیژن هم برای بیمار تجویز می شود. ندرتا برای برونکوسکوپی از بیهوشی کامل استفاده می شود.

شما نباید آب،مایعات و غذا از ۶ تا ۷ ساعت قبل مصرف نمایید. قبل از عمل از پزشکتان بپرسید که آیا داروهای زیر را قطع نمایم؟

• آسپرین
• ایبوپروفن
• وارفارین
• رقیق کننده های دیگر خونی

اگر برنامه شما برای برونکوسکوپی سرپایی یا باصطلاح پس از انجام ترخیص می شوید حتما همراه داشته باشید.

روند انجام برونکوسکوپی چگونه است؟

وقتی شما آرام می شوید پزشک برونکوسکوپ را از راه بینی یا دهان فرو می برد. ازآنجا و سپس حلق گذر کرده و به برونش های ریه ها رسانیده می شود. برونش ها لوله های باریکی در ریه ها هستند.

سوزن و یا وسیله ای بُرس مانند در انتهای آن برای جمع آوری و یا برداشتن بافت وجود دارد.این نمونه ها پزشک را برای رساندن به بهترین و دقیق ترین تشخیص کمک می کنند.

گاهی پزشک ممکن است برای جمع آوری سلولی از باصطلاح شستشوی برونش های استفاده نماید.با این روش ابتدا مقداری مایع بنام نرمال سالین برای سطوح داخلی ریخته شده و سپس سلول های جداشده و مایع را برای بررسی تشخیصی ساکشن می کنند.

براساس نوع بیماری شما پزشک ممکن است ممکن است موارد زیر را بیابد:

• خون
• مخاط
• یک عامل عفونی
• تورم
• انسداد
• تومور

اگر انسداد داشتید ممکن است برای باز نگهداشتن آن ناحیه از استنت استفاده شود. استنت لوله ای برای باز نگهداشتن مسیر است.

پس از پایان بررسی، برونکوسکوپ برداشته می شود.

انواع تصاویر در برونکوسکوپ:

• گاهی ممکن است نیاز به تصویربرداری پیشرفته تر و همزمان باشد مانند سی تی اسکن به همراه آن
• گاهی نوعی  سونوگرافی را به دستگاه برونکوسکوپ نصب و وارد ریه ها می شود.
• استفاده از نور فلورسنت همراه آن

خطرات برونکوسکوپی چیست؟

معمولا روش بسیار کم خطری است اما مانند هر وسیله پزشکی ممکن است عوارضی داشته باشد. مهمترین عوارض آن:

• خونریزی مخصوصا اگر بیوپسی ریه هم انجام شود
• عفونت
• تنگی نفس
• کاهش اکسیژن ریانی در زمان برونکوسکوپی

 بعداز برونکوسکوپی علائم زیر را داشتید تماس بگیرید:

• تب
• سرفه همراه خون
• تنگی نفس

این علائمی ممکن است نشانگر عارضه ای مانند عفونت باشد.

یکی از مهمترین عوارض برونکوسکوپی، حمله قلبی و کلاپس یا روی هم خوابیدن ریه است. کلاپس ممکن بدلیل پنوموتوراکس یا نشت هوا به بافت ریه باشد که امروز با برونکوسکوپ های نسل جدید یعنی فلیکسبل اتفاق نمی افتاد.

روند بهبودی از برونکوسکوپی چگونه است؟

برونکوسکوپی روشی سریع است که کمتر ۳۰ دقیق طول می کشد. چون به شما آرامبخش و بی حسی تجویز می شود تا زمان هشیاری کامل و برگشتن حس ناحیه حلق ، تحت نظر گرفته می شوید.

فشارخون و تنفس تان تا عادی شدن ، باید مونیتور شود.

تازمانی برگشتن حس خلق نباید چیزی بنوشید یا بخورید.

ممکن است احساس ناراحتی در گلو و خشونت صدا تا چند روز داشته باشید.