اقدامات لازم براي سفر تفريحي و اردوهاي دانش آموزي در کودکان ديابتي کدامند؟

سلام

کودکان دیابتی همانند سایر کودکان نیازمند شرکت در برنامه های علمی تفریحی هستند که تحت پوشش مراکز مدارس و کانون های علمی برگزار میشود.محیط نامانوس و شرایط تغذیه متفاوت و احتمالا بی نظمی در زمان استراحت و تغذیه نیازمند اتخاذ تدابیرویژه ای خواهد بود.

والدین حتی اگر قبلا هم به مربیان در موردشرایط  کودکشان در مواقع بروز علایمی نظیر افت قند وهمچنین تاکید بر   نیاز به تزریق انسولین در زمان مقرر و حتی الامکان نظم درساعت خواب و بیداری و صرف وعده غذایی صحبت کرده اند لازم است تا مجددا همه این موارد را به  مربیانی که در طول اردو همراه کودکشان خواهد بود یادآوری نماید.

تصمیم گیری در مورد تغییر دوز انسولین در طول سفر و اردو می تواند بر اساس هر فرد متفاوت باشد.به هر حال دوری از خانواده و حضور در کنار افرادی که برای بیمار دیابتی از نظر شخصیتی متفاوت است و همچنین دیر وزود شدن زمان صرف غذا همگی عواملی هتند که میتواند باعث بروز استرس شود و نظم همیشگی در کنترل قند خون تا حدی از کنترل خارج شود که البته تا درجاتی طبیعی خواهد بود ولی در مواردی که بخصوص کودک روحیه حساسی داشته باشد احتمالا بخاطر افزایش هورمون های استرس قند خون افزایش بیشتری خواهد داشت که معمولا والدین در این زمینه تجربه قبلی دارند و چنانچه از این بابت مطلع باشند نیاز است تا به کودک خود در مورد میزان افزایش دوز انسولین پایه و سریع الاثرآموزش های قبلی را متذکر شوند.در مقابل چنانچه مادر احتمال میدهد که کودک دیابتی احتمالا بخاطر عدم تمابل به مصرف غذاهایی که خارج از منزل آماده میشود ممکن است وعده های غدایی کمتر و با حجم پایین تر استفاده کند" نیاز خواهد بود تا به کودک خود متذکر شود که دوز انسولین کمتر استفاده گردد ولی هرگز انسولین هرچند با میزان خیلی کم قطع نگردد.به هرحال خطرات افت قند خون شدید به مراتب خطرناکتر از قند خون مختصر بالا آن هم برای مدت خیلی کوتاه به خصوص دور از حضور والدین آموزش دیده خواهد بود.

لازم  است به کودک خود یاداور شویم که بهتر است تا فعالیت های فیزیکی و ورزشی بیش از حد توان و معمولا بیش از یکساعت در هر نوبت انجام ندهد .بخصوص بهتر است فعالیت فیزیکی و ورزش در زمان صبح و پیش از ظهر انجام شود تا در موقع عصر وشب.چرا که خطر افت قند در فعالیتهای ورزشی عصر بیشتر دیده میشود.مصرف میان وعده مختصر و مایعات نظیر آب میوه قبل از ورزش و فغالیت کمک زیادی خواهد کرد تا کودک دچار افت قند نشود و بدن مستعد کم آبی و اسیدوز نگردد.همچنین لازم است تا حتما آمپول گلوکاگون همراه داشته باشد و پیش از سفر مربی نیز با مورد و چگونگی مصرف آن آشنا شود.

در پایان لازم میدانم تا به این نکته اشاره کنم که بهتر است تا پیش از آنکه کودک  دیابتی سفر دور از منزل و  جدا ازوالدین را تجربه کند حتما یک یا چند نوبت همراه  با والدین برنامه های مسافرتی کوتاه مدت و فعالیت های ورزشی خارج از محیط خانه را تجربه کند تا شناخت بهتری از خصوصیات کودک در سفر برای والدین آموزش دیده و خود کودک ایجاد شود و این تجارب توسط والدین و کودک به مربی همراه منتقل شود تا مانع از بروز حوادث نگران کننده در طی اردو و سفر شویم.

با آرزوی شادی برای همه بیماران دیابتی