بر طبق آمار منتشر شذه از مرکز تحقیقات سرطان شناسی انگلستان در 30 سال اخیر در انگلستان، میزان زنده ماندن افراد مبتلا به سرطان تخمدان حدوداً 2 برابر شده است.

احتمال 5 سال زنده ماندن پس از تشخیص بیماری در مراحل اولیه از 21 درصد در اوایل دهه‌ی 70 به 41 درصد افزایش یافته‌ است. به این ترتیب افزایش نرخ زنده ماندن افراد مبتلا به سرطان تخمدان یعنی هر سال بیش از 1000 زن مبتلا به سرطان تخمدان در انگستان و ولز حداقل 5 سال بیش‌تر زندگی می‌کنند.

این افزایش در میزان زنده ماندن ناشی از ارتقای سیستم درمانی جهت کمک به بیماران تشخیص داده شده در مراحل اولیه بیماری است.

سرطان تخمدان پنجمین سرطان شایع در انگلستان است و در انگلستان هر ساله 6500 مورد جدید از این بیماری تشخیص داده می‌شوند. در سال 2008 چیزی حدود 4400 زن بر اثر ابتلا به این نوع از سرطان از دنیا رفتند.

سرطان تخمدان را به‌عنوان یک کشنده‌ی خاموش می‌دانند زیرا تشخیص علایم بیماری در مراحل اولیه بروز بیماری بسیار سخت است و بسیاری از موارد در بین زنان بالاتر از 50 سال رخ می‌دهد.

 آنالیز داده‌ها از سرطان شناسی شرق انگلستان نشان داده که در زنانی که در مرحله‌ی سوم بیماری، بیماری آن‌ها تشخیص داده شده، تنها 20 درصد شانس زنده ماندن به مدت 5 سال وجود دارد و زنانی که در مراحل بعدی بیماری هستند تنها 6 درصد احتمال وجود دارد که زنده بمانند.

جراحی‌ها و دسترسی به شیمی درمانی باعث ایجاد تفاوت‌های زیادی در میزان زنده ماندن پس از تشخیص بیماری شده مخصوصاً در بیمارانی که بیماری آن‌ها در مراحل اولیه‌ی ابتلا به بیماری مورد تشخیص واقع شده‌اند. در دهه‌ی 80 پیشرفت چشم‌گیری در درمان‌های شیمی درمانی صورت پذیرفته است. داروهای جدیدی همچون بازدارنده‌ی PARP کشف شده‌اند که به کسانی که دارای ژن BRCA هستند و مبتلا به سرطان تخمدان هستند کمک شایانی می‌کند.