هیستامین 

هیستامین یک بخش مهم از پاسخ ایمنی بدن شماست، اما سطوح بالای ترکیب شیمیایی می تواند سبب بیماری گردد. هیستامین یک محصول شیمیایی در سلول سراسر بدن به عنوان بخش پاسخ التهابی در برابر آلرژی، عفونت و آسیب است. زمانی که آسیب می بینید یا در معرض ماده ی حساسیت زا قرار می گیرید. سلولهای پوست بینی، گلو و شش ها هیستامین آزاد می کنند که می تواند باعث خارش، قرمزی، آبریزش بینی، خس خس سینه شود.

هیستامین نقش مهمی را در تشخیص با کمک به تولید اسید معده و هم چنین خواب منظم، اجرا می کند.

عدم تحمل هیستامین:

عدم تحمل هیستامین زمانی اتفاق می افتد که بدن به غذاهایی که هیستامین زیادی دارند پاسخ دهد یا اینکه سریع هیستامین خود را ترشح کند. نشانه های عدم تحمل هیستامین ممکن  است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

عدم تحمل هیستامین می تواند مقلد نشانه های واکنش آلرژیک باشد و ممکن است ملایم تا شدید باشد. نشانه ها ممکن است شامل گر گرفتگی یا آبریزش بینی، خس خس سینه، سردرد، اسهال، خارش، کهیر یا قرمزی پوست، افت فشار خون و شوک آنافیلاکسی باشد.

محققان اظهار دارند، تقریباً یک درصد افراد عدم تحمل هیستامین دارند، این عدم تحمل در افراد بالغ میان سال رایج است. عدم تحمل هیستامین ممکن  است با رژیم غذایی بدون هیستامین و داروهای آنتی هیستامین درمان شود.

هیستامین در غذا:

محصولات اسید یا تخمیری، شامل پنیر کهنه، فرآوری (اغذیه فروشی) گوشت و شراب حاوی سطوح بالای از هیستامین هستند.

محصولات تخمیری مثل آب جو، نان ها نیز غنی از هیستامین هستند.

میوه ها و سبزیجات خاص مانند، گوجه فرنگی، اسفناج، هم چنین حاوی سطوح بالایی از هیستامین هستند. بعضی از غذاها در حالی که هیستامین کمی دارند، به عنوان آزاد کننده های هیستامین شناخته می شوند. به این معنی که آنها به آزاد شدن هیستامین از غذاهای دیگر کمک می کنند. غذاهای با خواص آزادکنندگی هیستامین شامل؛ مرکبات، بادام زمینی، ماهی، صدف و سفیده تخم مرغ هستند. افراد با عدم تحمل هیستامین ممکن است توسط پزشک به حذف یا کم کردن غذاهای غنی از هیستامین و یا غذاهای آزاد کننده ی هیستامین از رژیم غذایشان دستور داده شوند.