فواید سلنیوم در حفظ سلامت بدن

سلنیوم یک ماده ی معدنی مهم موجود در خاک است.

این ماده ی معدنی در غذاهایی همچون آجیل، تخم آفتابگردان و سیر یافت می شود؛ اما این میزان سلنیوم موجود در هر یک از این مواد غذایی به محتویات خاکی که این مواد غذایی در آن رشد کرده است بستگی دارد.

سلنیوم همچنین در آب نیز یافت می شود.

علیرغم وجود سلنیوم در بسیاری از مواد غذایی، شواهد نشان می دهد که حدود یک میلیون نفر از مردم دنیا از کمبود سلنیوم رنج می برند. بدن انسان به مقدار کمی از سلنیوم نیاز دارد. حداقل میزان سلنیوم مورد نیاز بدن در طول روز 55 میکروگرم است. در حالیکه جذب مقدار کمی از سلنیوم فواید بسیاری برای بدن به همراه خواهد داشت، جذب بیش از اندازه ی آن تاثیر بسزایی در ابتلای انسان به دیابت دارد.

در صورتیکه شما از مواد غذایی تازه استفاده می کنید احتمالاً به اندازه ی کافی سلنیوم دریافت می کنید، زیرا سلنیوم در طی عمل تصفیه و کنسرو کردن مواد غذایی از بین می رود.

سلنیوم بعنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می کند و تاثیرات آنتی اکسیدانی آن زمانیکه با ویتامین ترکیب می شود افزایش می یابد. اثرات آنتی اکسیدان سلنیوم می تواند به جلوگیری از ابتلای انسان به بیماریهای مزمن کمک نماید. این ماده ی معدنی به بهبود عملکرد تیرویید و سیستم ایمنی بدن کمک می نماید. بخش اعظمی از جمعیت جهان کمتر از حد مطلوب سلنیوم دریافت می دارند، در نتیجه احتمال ابتلای این افراد به برخی بیماریها مانند سرطان، بیماریهای ویروسی، عارضه های قلبی و ... نیز افزایش می یابد.

در مطالعه ی صورت گرفته در سال 2015 نتایج نشان داد که مقدار بیش از اندازه ی سلنیوم در بدن انسان می تواند با کاهش خطر ابتلای فرد به سرطان روده ی بزرگ مرتبط باشد. در این مطالعه همچنین محققان گزارش نمودند که میزان سلنیوم در بسیاری از اروپایی ها کمتر از این میزان مطلوب می باشد. در یک متا آنالیز از 69 مطالعه ی صورت گرفته در سال 2016 همچنین نتایج نشان دادند که مقدار زیاد سلنیوم که از طریق مصرف مواد غذایی و نه از طریق مصرف مکمل ها بدست آمده، تاثیر محافظت کننده در برابر ابتلا به سرطان دارد و خطر ابتلا به سرطانهای زیر را کاهش می دهد: سرطان سینه، سرطان ریه، سرطان مری، سرطان معده، سرطان پروستات

میزان سلنیوم بدن همچنین با کاهش خطر ابتلا به سرطان مثانه مرتبط است. یکی دیگر از مطالعات مهم صورت گرفته در مورد ارتباط این ماده ی معدنی با بروز سرطان مطالعه ی دکتر لری کلارک استاد دانشگاه آریزوناست که در سال 1996 صورت گرفت و نشان داد که میزان سلنیوم بدن با احتمال مرگ و میر ناشی از بروز سرطان ارتباط دارد. در این مطالعه 1300 فرد مسن مورد بررسی قرار گرفتند. بروز سرطان بین افرادی که روزانه 200 مایکروگرم سلنیوم را در حدود 8 سال دریافت کردند؛ به میزان 42 درصد مقایسه با آنهایی که از دارونما مصرف کرده بودند کاهش پیدا کرده بود. مرگ و میر ناشی از سرطان در آن دسته از افرادیکه سلنیوم دریافت کرده بودند تقریباً به نصف کاهش پیدا کرده بود. بعلاوه مردانی که سلنیوم دریافت می کردند، 63 درصد کمتر دچار سرطان پروستات، 58 درصد کمتر دچار سرطان روده ی بزرگ، 46 درصد کمتر دچار سرطان ریه شدند. حتی نتایج نشان داد که مصرف سلنیوم خطر ابتلا به سرطان ریه را بیشتر از ترک سیگار کاهش می دهد.