اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی باعث افسردگی شدید و حالتی بین افسردگی و شیدایی می شود. در فاز شیدایی، فرد ممکن است احساس وجد و انرژی بالایی کند. اطرافیان ممکن است تصور کنند فرد از کوره در رفته است یا تحریک پذیر و بی پروا است. هر کدام از فازها ممکن است برای روزها، هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد.

اختلال دو قطبی در صورت عدم درمان مخرب و خطرناک است. مصرف دارو می تواند به کنترل علائم کمک کند .

اختلال دوقطبی اغلب تشخیص داده نمی شود و حدود 45 درصد از افراد مبتلا هرگز درمان یا کمکی دریافت نمی کنند.

علائم اختلال دوقطبی

• خُلق افسرده
• خستگی
• سرگیجه
• عصبانیت
• تغییرات شخصیتی
• بیش فعالی
• رفتارتکانشی
• خُلق متغیر
• رفتار پارانوئید
• قضاوت نادرست
• رفتارغیرعادی
• زیاد حرف زدن
• رفتار اجباری
• هذیان
• تفکرات ترسناک
• رفتار نامتناسب
• تمرکز ضعیف

خودمراقبتی در اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی همیشه نیاز به درمان دارد.

• با یک روانپزشک و یک رواندرمانگر کار کنید.
• خودتان، یک تیم پشتیبانی متشکل از خانواده و دوستان برای کمک به خودتان بسازید تا برای کنار آمدن با بیماری به شما کمک کنند.
• مطمئن شوید که به اندازه کافی می خوابید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• راه هایی برای کاهش استرس و آرام تر کردن خود، مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن، و یوگا پیدا کنید.
• سابقه خانوادگی اختلال دو قطبی و یا وضعیتی مشابه
• سوء مصرف مواد مخدر
• استرس
• عدم خواب کافی
• مشکلات تیروئید
• مصرف استروئیدها که ممکن است موجب نوسان در خلق و خوی شود.
• مصرف داروهای تثبیت کننده خلق و خو مانند لیتیوم
• مصرف بعضی داروهای ضدافسردگی، به ویژه هنگامی که با یک تثبیت کننده خلق و خو استفاده شوند (البته باید توجه داشت که برخی داروهای ضد افسردگی می توانند باعث فاز شیدایی شوند)
• الکتروشوک درمانی

عوامل خطر در ابتلا به اختلال دوقطبی

درمان اختلال دوقطبی

چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر نشانه های اختلال دوقطبی مانند نوسانات خلقی، ناامیدی، و یا رفتار بی پروا دارید به روانپزشک مراجعه کنید.

اگر افکاری در مورد خودکشی در سر دارید با اورژانس تماس بگیرید و یا به اورژانس بروید.

اگر کسی را می شناسید که به نظر می رسد - به دلیل افسردگی یا شیدایی – در معرض خطر صدمه زدن به خود قرار دارد با اورژانس اجتماعی تماس بگیرید.

پزشک چگونه اختلال دوقطبی را تشخیص می دهد؟

پزشک از شما سوالاتی خواهد پرسید. ممکن است به یک آزمون سلامت روان احتیاج داشته باشید یا آزمایش هایی که دیگر بیماری ها را رد کنند. پزشک همچنین ممکن است با اعضای خانواده شما صحبت کند.

از پزشک خود بپرسید

به چه  نوع اختلال دوقطبی ای مبتلا هستم ؟ آیا می توانید من را به یک درمانگر یا روانپزشک ارجاع دهید؟ چه نوع داروهایی احتیاج دارم ؟ دارو ها با چه سرعتی اثر خود را می گذارند؟

عوامل تشدید کننده اختلال دوقطبی

• استرس
• غم و اندوه
• تغییرات در زندگی
• مصرف مواد مخدر
• مصرف برخی از داروهای ضد افسردگی
• مصرف استروئیدها
• کمبود خواب

انتظار می رود در اختلال دوقطبی

اختلال دو قطبی اغلب در نوجوانان و بزرگسالان جوان ظاهر می شود اما می تواند در هر سنی ایجاد شود و انواع مختلفی دارد. اختلال دوقطبی نوع یک باعث افسردگی و حداقل یک دوره شیدایی می شود. اختلال دو قطبی نوع دو باعث افسردگی همراه با شیدایی خفیف می شود. اختلال دو قطبی می تواند تاثیر جدی بر خانواده و شغل فرد بگذارد. در طول فاز شیدایی فرد ممکن است هیچ مشکلی حس نکند، اما در فاز افسردگی عملکرد وی تحت تاثیر قرار می گیرد. اختلال دوقطبی شرایطی است که تمام زندگی فرد را در بر می گیرد و در دوره هایی از زندگی بهتر یا بدتر می شود. بیشتر افراد مبتلا به این اختلال به درمان ادامه دار احتیاج دارند. اختلال دو قطبی در صورت عدم درمان، به درمان شدیدتر احتیاج دارد.

حقایقی درمورد اختلال دوقطبی

داشتن یک پدر و مادر یا خواهر و برادر مبتلا به اختلال دوقطبی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.