علائم مننژیت عفونی

• درد یا ناراحتی
• پریشان حالی
• خشکی یا کاهش حرکت
• گیجی
• خستگی
• تب
• سردرد
• تهوع و استفراغ
• گرفتگی گردن
• بی قراری و یا تحریک پذیری
• حساسیت به نور
• سردرگمی
• راه رفتن غیر طبیعی
• سرگیجه

دلایل مبتلا شدن به مننزیت عفونی یا مننژیت ویروسی

مننزیت عفونی یا مننژیت ویروسی، عفونتی است که لایه های اطراف مغز و طناب نخاعی را درگیر می کند و معمولا علت آن ویروس است. دیگر عامل کم شایع تر ایجادکننده مننژیت، قارچ ها هستند که بیماری های منتقله از نیش حشرات یا دیگر شرایط ایجاد کننده مننژیت را باعث می شوند. در کودکان، مننژیت عفونی باعث ایجاد علایمی مانند تب، خشکی گردن، و خواب آلودگی شدید می شود.با اینکه مننژیت عفونی بیماری ای جدی است، اما معمولا کودکانی که به آن مبتلا می شوند به طور کامل بهبود می یابند.با این حال مننژیت عفونی، همیشه جز اورژانس های پزشکی است. علام مننژیت عفونی و باکتریال اغلب یکی است که اگر درمان نشود، کشنده است.

کودک شما نمی تواند مننژیت عفونی را به طور مستقیم از کودک دیگری بگیرد.این بیماری عارضه مشترک بسیاری از ویروس های شایع است نه اینکه یک ویروس خاص آن را به تنهایی ایجاد کند. اگر فرزندتان ویروس ایجاد کننده مننژیت را بگیرد، احتمال این که از طریق زیر به این بیماری مبتلا شود، کم است. انترو ویروس ها که درتابستان و پاییز شایع ترند، شایع ترین علت ایجاد کننده مننژیت عفونی هستند. تنها یک نفر از بین 100 مورد ابتلا به مننژیت عفونی، دچار مشکلات ماندگار این بیماری می شوند.

عوامل تشدید کننده مننژیت عفونی

در صورت عدم درمان این بیماری تشدید می شود.

خود مراقبتی در مننژیت عفونی

هر کودکی که علایم مننژیت ویروسی را بروز دهد، حتما باید توسط پزشک متخصص اطفال ویزیت شود. به محض اینکه پزشک تشخیص مننژیت را برای کودک بگذارد، درمان بیمار شروع می شود. معمولا درمان خانگی برای بهبودی بیمار کافی است. مصرف داروهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن به کاهش درد و تب کودک کمک می کند. کودک در این مدت حتما باید مایعات فراوان مصرف کند و استراحت زیاد داشته باشد.

پزشک چگونه مننژیت عفونی را تشخیص میدهد

پزشک با معاینه کودک بیمار و گرفتن شرح حال می تواند این بیماری را تشخیص دهد. هم چنین ممکن است نیاز به نمونه برداری از مایع نخاعی، آزمایشات خونی، عکسبرداری X-Ray ، سی تی اسکن و دیگر آزمایشات نیز باشد.

عوامل خطر ابتلا به مننژیت عفونی

مواجهه با ویروس، مدرسه ای یا مهدکودکی بودن بیمار، نیش کنه یا پشه، اختلالات سیستم ایمنی

پیشگیری از مننژیت عفونی

نمی توان از مننژیت ویروسی پیشگیری کرد، اما می توان با پیشگیری از ابتلا به ویروس های اساسی از ابتلا به مننژیت نیز پیشگیری کرد.بزاق، موکوس و مدفوع می توانند ویروس های ایجاد کننده مننژیت را منتشر کنند. به کودک تان بیاموزید که قبل از غذاخوردن، بعد از توالت رفتن، و بعد از به خانه آمدن دست هایش را بشوید. به او بگویید که از غذای دهنی، لیوان یا ظرف کسی دیگری استفاده نکند. واکسینه شدن در برابر اوریون، سرخک و آبله مرغان کلید اصلی مقابله با مننژیت عفونی است. از کودک تان در برابر نیش کنه و پشه محافظت کنید.

درمان مننژیت عفونی

درمان مننژیت ویروسی تنها به کودک کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشد درمان مننژیت ویروسی یا انواع دیگر مننژیت شامل موارد زیر است: مصرف داروهای مسکن و تب بر با تجویز پزشک استراحت کردن نوشیدن مایعات فراوان درمان بیماری های ایجاد کننده مانند: عفونت های قارچی بستری شدن در بیمارستان در موار حاد بیماری

چه زمان به پزشک مراجعه کنید

علایم مننژیت همیشه جز اورژانس های درمانی هستند. بنابراین برای درمان علایم مننژیت سریعا به پزشک مراجعه کنید.

انتظار میرود در مننژیت عفونی

مننژیت عفونی عارضه ای بسیار نادر از ویروس های شایعی است که بویژه در مدارس و مهد کودک ها هستند.این ویروس ها شامل: انترو ویروس ها، ویروس آنفولانزا، و ویروس آبله مرغان است. کودک ممکن است در ابتدا علایم یک عفونت معمولی مانند سرماخوردگی، اسهال، یا استفراغ را بروز دهد. علایم مننژیت طی چند ساعت تا چند روز پیشرفت می کنند.این نوع مننژیت نسبت به مننژیت باکتریایی شایع تر و شدت آن کمتر است.اگر عامل آن قارچ یا بیماری های دیگر باشد، نیاز است که کودک ابتدا آن مشکلات را درمان کند. اما اگر ویروس عامل ایجاد کننده آن باشد، هیچ درمان خاصی برای آن وجود ندارد. استراحت، مصرف مایعات فراوان، و مسکن ها و تب بر های تجویزی پزشک به بهبود آن کمک می کند. معمولا علایم بیماری طی 5 الی 14 روز از بین می روند.کمتر از 1% افرادی که به مننژیت عفونی مبتلا می شوند، مشکلات شان ماندگار می شود.