به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، متاسفانه به دلیل اینکه این سلول‌ها شفاف بوده و در پشت سطح داخلی چشم واقع شده‌اند، تصویربرداری از آنها غیرممکن است.

از این روش می‌توان برای بررسی و بهبود گلوکوم(آب سیاه) قبل از اینکه به کوری منجر شود استفاده کرد. گلوکوم دومین علت اصلی نابینایی بوده و زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های شبکیه چشم از بین می‌روند.

معمولا، پزشکان برای بررسی گلوکوم از روش تصویربرداری از رشته‌های عصبی که از سلول‌های گانگلیونی شبکیه (RGCs) به مغز می‌رسد، استفاده می‌کنند.

آنها در این روش بررسی می‌کنند که آیا این رشته‌ها نازک شده‌اند یا خیر؛ اما مشکل این است که در زمان مشاهده این نازک شدن، دهها هزار سلول از بین رفته و بر بینایی بیمار تاثیر می‌گذارد.

اما در این پژوهش جدید،  تیم محققان دانشگاه روچستر از روشی جدید برای تصویربرداری مستقیم از  RGCs استفاده کرده‌اند.

محققان از یک تکنیک به نام confocal adaptive optics scanning light ophthalmoscopy استفاده کرده و آن را بر روی میمون رزوس و انسانها آزمایش کردند.

آنها در این روش نوری را که تابانده شده و پس از آن توسط شبکیه چشم پراکنده می‌شود را با استفاده از آشکارسازهایی در اندازه های مختلف که در مکان‌های مختلف قرار دارند مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهند.

تصاویر به دست آمده از هر آشکارساز به یک تصویر منسجم تبدیل شده، که به وضوح RGCs را نشان می‌دهد.

در  نمونه‌های میمون، محققان حتی توانستند ساختارهای درون سلول، مانند هسته را نیز ببینند. اگر این اتفاق بتواند در مورد انسان‌ها نیز بیفتد محققان می‌توانند شاهد نتایج قابل توجهی باشند.