در بیست سال گذشته نتایج بدست آمده از مطالعات مختلف به ارتباط بین کچل بودن و ابتلا به سرطان پروستات اشاره داشته اند.

نقش هورمون مردانه در بروز تاسی

هورمون آندروژن نقش مهمی در ریزش موها و بروز سرطان پروستات دارد. بعلاوه هم ریزش مو و هم ابتلا به سرطان پروستات از جمله عارضه های ژنتیکی می باشند.

برای اولین بار محققان دریافتند که کچلی می تواند با افزایش میزان احتمال بروز مرگ بر اثر ابتلا به سرطان پروستات ارتباط داشته باشد.

در افراد تاس، احتمال بروز مرگ بر اثر ابتلا به سرطان پروستات 5/1 برابر بیشتر از افراد غیر تاس می باشد. در واقع در افرادیکه کچل هستند احتمال مرگ بر اثر ابتلا به سرطان پروستات 56 درصد نسبت به افراد غیر تاس افزایش داشته است. البته بر خلاف نتایج بدست آمده، تاس بودن فرد یک عامل مشخص برای بروز سرطان پروستات نمی تواند باشد.

تاسی در مردان باعث بروز سرطان پروستات نمی شود.

دکتر مایکل کوک از انجمن سرطان معتقد است که میزان تاسی مردان نقش کوچکی در میزان احتمال بروز سرطان پروستات در آنها دارد. به عبارت دیگر، خطر بروز سرطان پروستات مرتبط با کچلی در مردان به مراتب کمتر از میزان خطر استعمال سیگار در بروز سرطان ریه می باشد.