همراه با کولیت اولسراتیو بیماری کرون یکی از بیماریهای گروه معده ی تحریک پذیر است. بیماری کرون اغلب بخش تحتانی روده ی کوچک که ایلیوم نامیده می شود را درگیر می کند.

البته بیماری می تواند در هر بخشی از سیستم گوارش بروز کند، بطوریکه این اختلال می تواند روده ی بزرگ و کوچک، معده، مری و حتی دهان را درگیر نماید.

بیماری کرون در هر سنی بروز می کند، اما اغلب تشخیص آن در سن 15 تا 30 سال اتفاق می افتد.

علایم بیماری کرون:

علایم این بیماری به محل بیماری بسته است و همچنین شامل درد معده، اسهال مزمن، عدم رشد و تکامل در کودکان، سیری مفرط در قسمت تحتانی راست معده، تب، خونریزی مقعدی و کاهش وزن است. برخی دیگر از علایم غیرشایع بیماری کرون عبارتند از آرتریت، سنگ کیسه ی صفرا، التهاب چشم و دهان، سنگ کلیه، بیماری کبدی، راش پوستی و زخم.

علت بروز بیماری کرون

 مشخص نیست بیشتر به نظر می رسد که این بیماری جنبه ی ژنتیک داشته باشد.

راهکار تشخیص بیماری کرون:

انجام آندوسکوپی، تست های خونی، تصویربرداری با باریوم. درمان بیماری کرون با هدف کاهش التهاب، تخفیف علایمی نظیر درد، اسهال و خونریزی و کاهش کمبود مواد غذایی است. نوع درمان بستگی به محل درگیری و شدت آن دارد.