رییس دانشکده روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس واگذاری رشته روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت را یک حرکت غیر علمی دانست و گفت: در دنیا رشته‌های روانشناسی سلامت و بالینی نه به علمی وابسته هستند و نه حوزه‌های میان رشته‌ای تلقی می‌شوند، بلکه بخش‌ مستقلی برای آن قایلند.

دکتر پرویز آزاد فلاح در گفت‌وگو با ایسنا، طرح موضوع واگذاری رشته روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را حرکت غیر علمی توصیف کرد و افزود: امروزه در دنیا نگاه خطی به موضوع سلامت انسان نمی‌شود؛ چرا که در موضوع سلامت تنها عوامل بیولوژیکی به عنوان عامل بروز بیماری در نظر گرفته نمی‌شود.

وی با تاکید بر اینکه کنار عوامل زیستی، عوامل روانی، معنوی و اجتماعی در بروز بیماری‌ها موثر هستند، ادامه داد: از این رو این دیدگاه که رشته‌های روانشناسی بالینی و سلامت به وزات بهداشت واگذار شود، سال‌ها است که در دنیا منسوخ شده است؛ چراکه امروزه به افراد به عنوان بیمار نگاه نمی‌شود، بلکه آدم‌ها به عنوان «انسان» دیده می‌شوند و در صورتی که عدم تعادلی در آنها مشاهده شود، از ظرفیت‌های خود انسان‌ها استفاده می‌شود تا بتوانند به تعادل برسند.

آزاد فلاح اضافه کرد: بر این اساس تجویز دارو و درمان‌های فیزیکی برای درمان اختلالات روانی هرگز گزینه و انتخاب اول نیست؛ بلکه حتی اگر از دارو استفاده می‌شود،‌ دارو را به عنوان مداخله جانبی برای بیمارانی که در مرحله پیشرفته بیماری قرار دارند، تجویز می‌کنند که ما به آنها بیماران «سایکوتیک» (روان‌پریش) می‌گوییم.

به گفته وی، پزشکان با تجویز دارو درصدد ایجاد تعادل نسبی برای این نوع بیماران هستند و در گام بعدی از ظرفیت آنها برای درمان استفاده می‌شود.

رییس دانشکده روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به نقش روانشناسان بالینی در درمان اختلالات روانی،‌ خاطر نشان کرد: وظیفه روانشناسان بالینی تنها پرداختن به بیماری‌ها نیست، بلکه گستره کار آنها بسیار وسیع است. روانشناسان بالینی در حوزه‌هایی چون آموزش و پرورش، صنعت، بهزیستی و سازمان زندان‌ها نقش موثری را ایفا می‌کنند.

وی روانشناسی بالینی را یک رویکرد برای مطالعه فردی و کشف قانونمندی‌های فردی توصیف کرد و یادآور شد: درمان نیز با تبعیت نگاه عمقی به فرد صورت می‌گیرد.

آزاد فلاح با تاکید بر اینکه با اصل این واگذاری مشکل داریم، چرا که این حرکت یک حرکت غیر علمی است، اظهار کرد: زمانی که فردی مشکل روانشناختی پیدا می‌کند، کمتر تمایل به درمان‌های دارویی دارند، چون هیچ دارویی باورهای غیر منطقی را اصلاح نمی‌کند. دارو زندگی «نباتی» به فرد می‌دهد تا درد را متوجه نشود و فرد را گوشه‌نشین می‌کند.

وی اضافه کرد: نقش دارو در این نوع بیماری‌ها تنها از بین برنده نشانه‌ها و سوق دادن زندگی آنها به سمت نباتی و خمودگی است؛ در حالی که مداخلات روانشناختی موجب بهبود وضعیت افراد نیازمند و افزایش توانمندی‌های آنها می‌شود.

دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس با تاکید بر اینکه اصل مساله واگذاری رشته‌های روانشناسی بالینی و سلامت به وزارت بهداشت در هیچ کشوری پذیرفتنی نیست، گفت: امروز در هیچ یک از کشورهای معتبر دنیا روانشناسی را در دپارتمان‌های پزشکی قرار نمی‌دهند.

به گفته آزاد فلاح در دنیا رشته‌های روانشناسی سلامت و بالینی بخش‌های مستقلی دارند که به هیچ علمی وابسته نیستند، حتی حوزه‌های میان رشته‌ای نیز تلقی نمی‌شوند؛ ولی در کشور ما همچنان دیدگاه منسوخ وابستگی این رشته به حوزه پزشکی حاکم است.

وی کار تیمی در درمان را توجه به ابعاد مختلف زیستی، روانی و معنوی دانست و تصریح کرد: از این رو ما با بیمار و بیماری سروکار نداریم، بلکه با انسان سروکار داریم که با چارچوب فرهنگی و دینی انطباق بیشتری دارد و نباید افراد را در بیماری‌هایشان خلاصه کنیم و این در حالی است که در پروتکل‌های درمانی انسان‌ها دیده نمی‌شوند.

آزاد فلاح ادامه داد: تمرکز و تاکید روانشناسی بالینی بر این است که نباید فردیت و انسانیت افراد نادیده گرفته شود و به عنوان بیمار به آنها توجه شود.

وی با اشاره به برگزاری جلسه‌ای برای بررسی واگذاری رشته روانشناسی به وزارت بهداشت در وزارت علوم گفت: برای رفع این مشکل کمیته‌ای ایجاد شد و استدلال‌های ما در این زمینه ارایه خواهد شد تا به تصمیم‌گیری نهایی برسیم.