پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک دارای 2 فرم حاد و مزمن است که فرم حاد آن اغلب در کودکان و فرم مزمن آن که بیش از 6-12 ماه طول می کشد بطور معمول دربزرگسالان دیده می شود.

بروز آن 3 تا 8 در هر 100 هزار نفر تخمین زده می شودکه اوج بروز آن در 2 تا 5 سالگی است

از نظر علایم  بالینی اغلب این کودکان به نظر سالم هستند که بطور ناگهانی دچار خونریزیهای زیرپوستی و کبودشدگی مخاطی در نقاط مختلف بدن می شوند که این خونریزیها بر اساس اندازه به صورت پتشی، پورپورا و اکیموز نامیده می شوند.

 در 60 درصد کودکان یک سابقه عفونت قبلی وجود داشته است.

بصورت نادر خونریزی در حفره بینی، مخاط لثه و دستگاه ادراری تناسلی و گوارشی نیز ممکن است مشاهده شود

از نظرمعیارهای تشخیصی معمولا پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک یک ترومبوسیتوپنی با طبیعی بودن بقیه سلولهای خونی است که علت دیگری نیز برای ترومبوسیتوپنی وی یافت نمی شود

در صورت سن بالا،جنس مونث،سیرتدریجی بروزترومبوسیتوپنی وهمراهی با بعضی از آنتی ژن هایHLA  احتمال مزمن شدن بیماری و عدم پاسخ دهی مناسب درمانی وجوددارد.

حدود 80%  بیماران با درمانهای معمول بهبودی می یابند ولی 20%  افراد عود مکرر ترومبوسیتوپنی خواهند داشت