بریتانیایی ها در زنجیره ی غذایی روزانه ی خود از مقادیر زیادی شکر اضافه می کنند. آنها حدود 700 گرم مواد غذایی شیرین در طول هفته مصرف می کنند؛ در واقع بطور متوسط هر فرد 140 قاشق چایخوری شکر در طول هفته مصرف می نماید. شکرهای افزوده، عسل و شربت ها نباید بیش از 5 درصد کالریهای دریافتی بدن ما را تشکیل دهند. در واقع هر فرد 11 ساله و بیشتر نباید بیش از 30 گرم شکر در طول روز مصرف نماید. راهکارهای زیر می توانند به کاهش تدریجی مقدار شکر مصرفی کمک نمایند.

اول از همه باید بدانید که شکر نامهای فراوانی دارد. بنابراین گاهی پیش می آید که شما ماده ی غذایی را خریداری می کنید که بر روی آن نامی از شکر قید شده که شما از آن آگاهی ندارید و پیش خود گمان می کنید که ماده ی غذایی خریداری شده ی شما فاقد شکر است.

بنابراین دانستن تمام نام های شکر ضروری است.

1. ساکروز 2. گلوکز 3. فروکتوز 4. مالتوز 5. آبمیوه 6. مولاسز 7. هیرولایزد نشاسته 8. شهد 9. عسل

اغلب بر روی بسته بندی های مواد غذایی میزان شکر درون آن قید شده است. در برخی از مواد غذایی رنگ بسته بندی می تواند نشانگر میزان قند موجود در آن باشد. برای مثال رنگ سبز اغلب برای مواد غذایی کم شکر بکار می رود و رنگ قرمز برای مواد غذایی پرشکر بکار می رود.

صبحانه:

بسیاری از سیریال هایی که برای صبحانه استفاده می شوند سرشار از شکر هستند. سعی کنید هنگام خرید به میزان شکر درج شده روی بسته بندی آن دقت نمایید و از انواع کم شکر آن تهیه نمایید. بسیاری از مواد غذایی که در زمره ی مواد پر شکر دسته بندی نمی شوند حاوی مقادیر زیادی شکر هستند. برخی از انواع سوپهای آماده، سس ها و غذاهای آماده سرشار از شکر هستند. یک سوم بطری سس پا حاوی حدود 13 گرم شکر است، که این میزان معالد 3 قاشق چایخوری شکر است.

 اسنک ها

: بهترین اسنک ها همان میوه ها و آجیل های خام و پاپ کورن هستند. بهتر است از مصرف مواد غذایی پرچرب و پر شکر بعنوان میان وعده اجتناب کنید.