همیشه از دوران کودکی ورود به مطب دندانپزشکی برایم دلهره آور و ترسناک بود وقتی صدای دریل ها یا توربین های آن تا اعماق وجودم را به لرزه می آورد

خاطره ای که از اولین ویزیت هنوز در ذهنم وجود دارد و حک شده و فراموش ناشدنی است صندلی اتوماتیک بوده که با اشاره دستی بالا می آمده و دندانپزشکی با چهره ای جدی، ماسکی برصورت وسرنگی در دست به سمتم می آمد.

با اینکه سالها در رشته کودکان طبابت میکنم و رشته های تخصصی یکی پس از دیگری در حیطه پزشکی معرفی می شوند آن محیط خشک وخالی از احساس حتی در مطب های دندانپزشکی تخصصی کودکان بنظر تکرار می شود.

اینکه ما در کشورمان نگاهی خشن به درمان کودکان داریم فقط از ایرادات پزشکان نیست بلکه مسیولین بیمه گذار که ظاهرا در کشورمان هم قانون گذارند و صدالبته متولی و حامی بیماران، از درک مسایلی این چنینی عاجز و صدالبته دانسته نادان اند.

آیا زمان آن نرسیده است که کودکان را از محیطی خشن، که حتی ما  بزرگسالان از ورود به آن دلهره داریم،  با حمایت های جزیی نجات داد. آیا اشکالی پیش خواهد آمد برای تسکین درد واضطراب این آیندگان مان  تمهیدی مانند بیهوشی ، بی حسی و ضداضطراب را با افزودن کای بیهوشی برای همیشه برطرف کرد.

اما این داستان را باخاطره ای خوش از دوست عزیزم و دندانپزشک فرزندم به پایان می رسانم که باعث شده فرزندم با خیالی راحت به مطب ایشان برود.

روش جالب وبسیار کاربدی و سادهِ دکتر امیرشیرازی برای را بسیار باختصار برای شما می شمارم:

1. درخانه در مورد مطب دندانپزشکی صحبت نکنید
2. هرگز او را با کسیکه از مطب هراس دارد به مطب نبرید
3. ویزیت اول را هیچگاه بعنوان جلسه اصلی درمانی در نظر نگیرید
4. جلسه اول فقط به همین اندازه که او را بر روی تخت بنشانید و فقط چراغ روشن شود و یا دستکش را دست خود نمایید
5. صدای توربین یا دریل را در حضورش درمی آوریم. ولی به سمت دهان نخواهیم برد
6. وسایل بی خطر را در اختیاش قرار میدهیم
7. با کمک خود او ساکشن را در دهان او می گذاریم
8. در جلسات دو و سوم بعد از آشنایی او و کم شدن دلهره او بتدریج عملیات دندانپزشکی آغاز می شود