آزمایشات لازم جهت تشخیص بلوغ زودرس

اندازه گیری تستوسترون صبحگاهی در اوایل بلوغ پسران کمک کننده است.سطح تسترون ارتباط نزدیکی با مرحله ی  بلوغ دارد.

هر چه مرحله ی بلوغ بالاتر رود، سطح هورمون هم بالاتر خواهد بود.

در دختران سطح استروژن زیاد قابل اعتماد نیست.ولی اگر سطح استرادیول بالاتر از pg/ml 100 باشد باید به فکر تومورهای مترشحه استروژن بود.

در پوبارک زودرس باید سطح DHEA-S  را اندازه گیر کنیم که معمولاً بالا می رود.ولی اگر ازpg/ml 500  بیشتر بود باید به فکر تومورهای آدرنال باشیم.

در صورتیکه به هیپرپلازی مادرزادی آدرنال مشکوک باشیم باید سطح -OH pro  17را اندازه بگیریم.

سطح LH  به شرطی که با روش قابل اعتماد اندازه گیری شود در افتراق بلوغ زودرس مرکزی از محیطی کمک کننده است.

ولی FSH  راندوم کمک کننده نیست.

در صورتیکه  LH  و FSH  هر دو پایین ولی هورمونهای جنسی بالا باشند احتمال بلوغ کاذب بیشتر می شود.

گاهی برای اطمینان از مرکزی بودن اختلال باید از تست های تحریکی استفاده کنیم.

بررسی تیرویید جز بررسی های الزامی در بلوغ زودرس نیست ولی اگر به کم کاری تیرویید مشکوک باشیم، باید هومونهای تیرویید و TSH  را اندازه گیری کرد.

بررسی سن استخوانی روش ساده و سریعی برای پیش بینی وضعیت بلوغ است . 

درمان در بلوغ زودرس

در مواردی که بلوغ زودرس منشای مرکزی داشته باشد باید از دارو هایی استفاده کرد که ترشح هورمون آزاد کننده ی گناروتروپین ها (GnRH)را متوقف کند که امروزه انواع آن به صورت اسپری بینی روزانه،ویالهای ماهانهو سه ماهانه و ایمپلنت های سالانه  موجود است. و درمواردیکه بلوغ زودرس ,کاذب باشد باید عامل زمینه ساز را مرتفع کرد

پیگیری افراد مبتلا به بلوغ زودرس

بیمارانی که تحت درمان با آگونیست های GnRH  قرار می گیرند باید هر 3 تا 4 ماه یکبار توسط  پزشک مربوطه معاینه و بررسی شوند.اگر علایم بلوغ پسرفت کند و سطح هورمونهای جنسی کاهش یابد و سرعت رشد کم شود, بیمار به درمان پاسخ داده است.گاهی وقتها پزشک ترجیح می دهد بعضی بیماران را تحت نظر بگیرد و درمان دارویی را شروع نکند.در این موارد هم باید بیمار حداقل 6-3 ماه یکبار معاینه شود و در صورتیکه علایم بلوغ رو به پیشرفت داشت ممکن است شروع درمان لازم شود

بیشتر بخوانید آیا فرزندم بلوغ زودرس دارد

پیش آگهی بلوغ زودرس

بدون درمان :

قد نهایی بیمارانی که در سنین پایینتری دچار بلوغ زود رس شده اند و درمان نگرفته اند کمتر از مواردی است که تحت درمان قرار گرفتند.هر چه سن شروع درمان بالاتر باشد احتمال رسیدن به قد مطلوب در بزرگسالی کمتر خواهد بود.علاوه بر تاثیر بلوغ روی رشد و قد نهایی مسایل رفتاری ناشی از تحولات هورمونی بلوغ برای بیمارا ن مشکل ساز خواهد بود.مثل عدم اعتماد نفس(خصوصاً در دختران) تحریک پذیری و عصبانیت و احتمال سوء استفاده جنسی 

با درمان :

قد نهایی در دختران مبتلا که در سنین پایینتر درمان دریافت کرده اند بلند تر از مواردیست که در شروع درمان تاخیر داشتند یا درمان نگرفتند.بطور کلی در مواردیکه درمان قبل از تکامل استخوانی 12 سال در دختران و 13 سال در پسران شروع شود تاثیرش روی قد نهایی مطلوب خواهد بود به شرطی به مدت کافی ادامه یابد تا رشد مناسب کسب شود