محققان توانسته اند دارویی بنام راپامایسین را کشف نمایند که می تواند روند پیری را در افراد کاهش دهد. مصرف راپامایسین در افراد می تواند به افزایش طول عمر آنها و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با افزایش سن کمک نماید.

استفاده همزمان داروی راپامایسین و دارویی که برای جبران افزایش مقاومت به انسولین استفاده می گردد می تواند فواید بسیاری را برای فرد مصرف کننده به همراه داشته باشد.

راپامایسین نوعی آنتی بیوتیک است که مصرف آن گاهی همراه با عوارض جانبی همچون افزایش مقاومت به انسولین می باشد. محققان بر این باورند که مصرف راپامایسین نه تنها باعث افزایش طول عمر افراد می گردد بلکه می تواند باعث ارتقای سلامت عمومی افراد گردد. بیماریهای دژنراتیو همچون عارضه های قلبی عروقی، آلزایمر، دیابت و انواع سرطان از جمله عوامل اصلی بروز مرگ و میر در افراد هستند.

 در مدلهای حیوانی که تحت درمان راپامایسین قرار گرفتند، کاهش فعالیت ناشی از افزایش سن در آنها بهبود یافته و تناسب اندام در این مدلها ارتقاء یافت.

تنها ایراد مصرف راپامایسین در دراز مدت می تواند افزایش مقاومت به انسولین باشد که در آزمایشاتی که بر مدلهای انسانی و حیوانی صورت گرفت نتایج حاکی از آن بوده است که هم مدلهای انسانی و هم مدلهای حیوانی با مصرف طولانی مدت راپامایسین می توانند دچار افزایش مقاومت به انسولین شوند.

محدودیت تغذیه و مصرف راپامایسین مانع از سنتز لیپیدها می شوند، اما در این میان محدودیت تغذیه باعث اکسیداسیون بیشتر چربیها در جهت تولید انرژی می شود. محققان معتقدند که مصرف داروی متفورمین می تواند این مشکل را مرتفع نماید. مصرف راپامایسین همزمان با متفورمین می تواند مانع از بروز عوارض جانبی مصرف راپامایسین گردد.