زنان اغلب بین سنین 41 تا 55 سال دچار یایسگی می شوند؛ در این میان عوامل بسیاری هستند که می توانند چرخه ی طبیعی سیستم تولید مثل فرد را دچار مشکل نمایند و باعث بروز یایسگی زودرس گردند.

بر طبق گزارش انجمن باروری امریکا، از هر هزار زن 15 تا 29 ساله یک نفر و از هر صد زن 30 تا 39 ساله یک نفر دچار یایسگی زودرس می گردند. در برخی موارد یایسگی زودرس ممکن است در نتیجه ­ی انجام یک عمل جراحی مانند خارج کردن تخمدان اتفاق افتد. در برخی موارد نیز اختلالات ژنتیکی، بیماریهای خود ایمنی و یا دلایلی ناشناخته می توانند علل بروز یایسگی زودرس در زنان گردند.

ریسک فاکتورهای بروز یایسگی زودرس شامل:

جراحی ها:

زنانی که تحت عمل جراحی خارج کردن یک تخمدان و یا یوتروس قرار گرفته اند، دچار کاهش ترشح استروژن و پروژسترون می گردند. خارج کردن هر دو تخمدان می تواند باعث بروز یایسگی در فرد گردد.

شیمی درمانی و پرتو درمانی:

قرار گرفتن فرد تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی می تواند باعث افزایش بروز یایسگی زودرس در فرد گردند. رادیو تراپی می تواند به بافت تخمدان آسیب برساند و باعث شروع یایسگی در فرد گردد.

نقص کروموزومی:

وجود برهی نقص ها در کروموزم فرد می تواند باعث بروز یایسگی زودرس در وی گردد. برای مثال سندروم ترنر در افرادی که دچار نقص کروموزومی در بدو تولد باشند بروز می یابد. تخمدان افراد مبتلا به سندروم ترنر به درستی به عمل نمی نماید و در نتیجه می تواند باعث بروز یایسگی زودرس در فرد گردد.

بیماری خودایمنی:

یایسگی زودرس از جمله علایم بروز بیماری های خود ایمنی در انسان است.

اپیلسپی و ژنتیک و سیگار کشیدن از جمله ریسک فاکتورهای تاتیرگذار بر بروز یایسگی زودرس در زنان هستند.