لیومیوم یا میوم در زنان

لیومیوم شایع ترین تومور های زنان هستند که اغلب خوش خیم هستند ، یکی از شایع ترین عوامل برداشتن رحم در خانم ها می باشد.

معمولا اگر که درمان قطعی لازم باشد رحم از داخل شکم فرد خارج می شود و اگر برای حفظ توانایی حاملگی لازم باشد برداشتن لیومیوم یا میوم تنها برای فرد در نظر گرفته می شود.

معمولا 50 درصد از خانم ها در زمان یائسگی حداقل یک فیبروم یا میوم در داخل بدن خود دارند.

علائم لیومیوم ها

• اختلالات خونریزی قاعدگی
• درد هنگام قاعدگی
• فشار لگن
• تکرر ادراری
• یبوست در هنگام ارتباط جنسی
• ناباروری
• سقط مکرر
• زایمان زودرس

این علائم بسته به این که در کدام ناحیه تومور قرار گرفته است می تواند متفاوت باشد

میوم ها می توانند از هرجای رحم منشا بگیرند و میتوانند منفرد یا متعدد باشند. میوم های زیرسروزی به طرف حفره صفاقی بیرون زدگی پیدا می کنند و حجیم هستند و میتوانند علائم فشاری ایجاد کنند و میتوانند پیچش ایجاد کنند و باعث درد شوند.

میوم داخل جداری یا اینتروال هنگامی که سلول منشا در عمق میومت قرار گرفته باشد معمولا با اختلال های قاعدگی یا درد قاعدگی همراه است. انقباض های طبیعی رحم موجب فشار های بیشتر رحمی می شود.

میوم های زیر مخاطی هستند که اگر منشا میوم نزدیک آندمتر یا زیر مخاط باشد به آن زیر مخاطی می گویند و حتی به انداه کوچک می تواند باعث اختلالات قاعدگی و درد هنگام قاعدگی شود و علی رغم اندازه کوچکش می تواند درد شدیدی داشته باشد و هم می توانند باعث درد شودند و هم ترشح خونی واژینال ایجاد کنند.

قبل بلوغ معمولا میوم وجود ندارد و بعد یائسگی معمولا پس رفت می کند چون دارای گیرنده های استروژن و پرژسترون است ، در طی حاملگی وقتی سطح استروژن و پرژسترون بالا است به سرعت رشد می کند
 اگر به کمک دارو هرمون های جنسی را بتوانیم مهار کنیم میتوانیم باعث کاهش میوم شویم