طبیعی است که مردان با افزایش سن ، کاهش تدریجی در رابطه جنسی (میل جنسی) را بیان کنند. البته میزان این کاهش تمایل در افراد متفاوت است. اما بیشتر مردان حداقل در دهه 60 و 70 عمر خود حداقل مقداری از علاقه جنسی را حفظ می کنند.

اما گاهی اوقات از دست دادن میل جنسی به یک وضعیت اساسی مربوط می شود. افسردگی ، استرس ، مصرف مشروبات الکلی ، مصرف مواد مخدر و خستگی اغلب می تواند عواملی برای از بین رفتن فشار جنسی در مردان باشد.

گاهی اوقات مقصر این کاهش تمایل، کاهش سطح هورمونهای جنسی مردان است که به دلیل اختلال غدد درون ریز اتفاق میفتد. در موارد دیگر ، از دست دادن میل جنسی ممکن است اثر جانبی برای یک دارو باشد.

اگر نگران از بین رفتن میل جنسی هستید - به خصوص اگر این مسئله ناگهان اتفاق افتاده باشد - با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما به احتمال زیاد شرح حال دقیقی از شما گرفته، معاینه تان می کند و برای تعیین عامل برای شما آزمایش خواهد خواست.

پزشک شما پس از مشخص کردن مواردی که باعث از بین رفتن میل جنسی می شود گزینه های درمانی را پیشنهاد می کند. مثلا:

• اگر از دست دادن رابطه جنسی با استرس یا افسردگی مرتبط است ، مشاوره گاهی همراه با مصرف داروی ضد افسردگی ممکن است کمک کند.
• برخی از بیماریها و اختلالا مانند آپنه انسدادی خواب ، می تواند سطح متفاوتی از تستوسترون را ایجاد کند. درمان آپنه خواب باعث پایین آمدن سطح تستوسترون و بهبود وضعیت میل جنسی می شود.

اگر دلیل قابل برگشت برای تستوسترون پایین یافت نشد ، درمان جایگزینی تستوسترون ممکن است سطح تستوسترون و میل جنسی شما را به حالت عادی برگرداند.

• اگر داروی خاصی در از بین رفتن میل جنسی نقش دارد ، ممکن است پزشک توصیه کند که شما داروی دیگری مصرف کنید.

برخی از افراد در مورد رابطه جنسی با پزشکان مشکلی ندارند. اما غالباً برای از بین رفتن میل جنسی ، روشهای درمانی وجود دارد ، بنابراین ارزش آن را دارد که با پزشک خود راحت باشید