آبله میمونی (Monkeypox) یک بیماری ویروسی نادر است که توسط ویروسی به نام ویروس آبله میمونی (Monkeypox virus) ایجاد می‌شود. این بیماری علائمی مشابه آبله مرغان (Smallpox) دارد اما شدت آن کمتر است.

تاریخچه و شیوع

تاریخچه:

آبله میمونی برای اولین بار در سال 1958 در میمون‌های آزمایشگاهی شناسایی شد و اولین موارد انسانی در سال 1970 در جمهوری دموکراتیک کنگو گزارش شد.

شیوع:

بیشتر در مناطق مرکزی و غربی آفریقا گزارش شده، اما در سال‌های اخیر مواردی از شیوع آن در مناطق دیگر نیز مشاهده شده است.

آبله میمونی با وجود نادر بودن، نیازمند توجه و اقدامات پیشگیرانه به موقع است تا از گسترش آن جلوگیری شود.

علائم و نشانه‌ها

مرحله اول: دوره کمون (7 تا 14 روز)

در این دوره، فرد هیچ علامتی ندارد.

مرحله دوم: بروز علائم اولیه

تب شدید

سردرد شدید

دردهای عضلانی

خستگی شدید

تورم غدد لنفاوی (از ویژگی‌های متمایز کننده آبله میمونی با آبله مرغان)

مرحله سوم: بروز بثورات پوستی (1 تا 3 روز پس از بروز تب)

بثورات به صورت لکه‌های قرمز شروع می‌شود و به تدریج به زخم‌های پر از مایع و سپس به زخم‌های پوستی تبدیل می‌شود.

بثورات معمولا در صورت، دست‌ها و پاها بیشتر دیده می‌شود اما ممکن است در تمام بدن گسترش یابد.

راه‌های انتقال

تماس با حیوانات آلوده:

تماس مستقیم با خون، مایعات بدن یا زخم‌های پوستی حیوانات آلوده مانند جوندگان و میمون‌ها.

تماس با انسان‌های آلوده:

تماس مستقیم با بثورات پوستی، مایعات بدن یا قطرات تنفسی انسان‌های مبتلا.

انتقال از طریق اشیای آلوده مانند لباس، ملافه و غیره.

انتقال از مادر به جنین:

ممکن است ویروس از طریق جفت به جنین منتقل شود.

تشخیص و درمان

تشخیص:

بر اساس علائم بالینی و تست‌های آزمایشگاهی (PCR) از نمونه‌های بثورات پوستی، خون، و مایعات بدن.

درمان:

در حال حاضر درمان خاصی برای آبله میمونی وجود ندارد، اما مراقبت‌های حمایتی شامل مدیریت علائم (مثل تب و درد) و پیشگیری از عفونت‌های ثانویه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

واکسن‌های موجود برای آبله مرغان ممکن است تا حدی در پیشگیری از آبله میمونی مؤثر باشند.

پیشگیری

واکسیناسیون:

واکسن‌های آبله مرغان می‌توانند تا حدی در پیشگیری از آبله میمونی مؤثر باشند.

بهداشت شخصی:

شستن دست‌ها با آب و صابون و استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها.

اجتناب از تماس مستقیم با حیوانات وحشی.

اقدامات کنترل در محیط‌های بهداشتی:

استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) برای کارکنان بهداشتی.

عوارض و پیش‌آگهی

عوارض:

زخم‌های پوستی و اسکار

عفونت‌های ثانویه

نارسایی تنفسی (در موارد شدید)

پیش‌آگهی:

میزان مرگ و میر آبله میمونی پایین است و بسیاری از مبتلایان بهبود می‌یابند، اما در برخی موارد به ویژه در کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف، می‌تواند خطرناک باشد.