به گزارش ایرنا، اساسا حوادث می توانند شغلی و مرتبط با محیط کار باشند که با رعایت نکردن بهداشت کار رخ می دهند، و یا می توانند ناشی از سقوط از ارتفاع یا زمین خوردن باشند که بیشتر برای سالمندان اتفاق می افتد، اما مهمترین و خطرناک ترین نوع حوادث، از نوع ترافیکی و جاده ای هستند که معمولا با تبعات جدی و شدیدی به ویژه آسیب های جبران ناپذیر ارتوپدی و استخوانی همراه هستند.
در این بین یکی از مهمترین مشکلاتی که سبب بروز اینگونه آسیب های جدی به مصدومان می شود، دخالت افرادی است که مهارت کافی برای انتقال مصدومان به مراکز درمانی ندارند و از سر ناآگاهی سبب ایجاد ضایعه ای می شوند که می تواند فرد مصدوم را تا مدت ها درگیر کند.
در هنگام بروز حوادث مختلف به ویژه حوادث رانندگی مشاهده می شود که افراد حاضر در صحنه از سر دلسوزی درصدد انتقال فوری فرد مصدوم به مراکز درمانی برمی آیند و این کار را شتابزده و بدون رعایت اصول صحیح انتقال مصدوم انجام می دهند. . گاهی نیز دیده شده که برای کمک به موتورسواران آسیب دیده، اطرافیان اقدام به درآوردن کلاه ایمنی از سر موتورسوار می کنند که این مساله می تواند آسیب شدیدی به ستون فقرات و مهره های گردن وارد کند.
دکتر ذبیح الله حسن زاده عضو هیات مدیره انجمن ترومای ایران روز جمعه در این خصوص به خبرنگار علمی ایرنا گفت: بارها در هنگام درمان مصدومان حوادث جاده ای مشاهده کرده ایم که فرد دچار مشکلات جدی مانند قطع نخاع شده است که پس از انجام بررسی های پزشکی مشخص شد که این ضایعه در اثر انتقال غیراصولی مصدوم صورت گرفته است در صورتی که اگر انتقال اصولی انجام می شد، چنین اتفاقی نمی افتاد.
وی بر اهمیت وظیفه رسانه ها در زمینه اطلاع رسانی عمومی درباره نحوه صحیح انتقال مصدومان تاکید کرد و افزود: با توجه به آمار بالای تصادفات جاده ای و به تبع آن آسیب های استخوانی و نخاعی، این اطلاع رسانی بسیار ضروری است و می تواند از شمار زیادی از این قبیل حوادث پیشگیری کند.

** آمار بالای تصادفات جاده ای در ایران و تبعات پزشکی آن
عضو هیات علمی انجمن ترومای ایران با اسفناک خواندن آمار تصادفات جاده ای در ایران گفت: در هر 200 تصادف جاده ای که در ژاپن رخ می دهد، یک نفر دچار مرگ می شود و در آلمان حداکثر دو نفر، اما در ایران این آمار به 68 نفر می رسد که بسیار نگران کننده است.
حسن زاده افزود: همچنین سالانه 22 هزار مرگ ناشی از حوادث جاده ای در ایران رخ می دهد که حدود 10 درصد از آنها دچار معلولیت های دایم می شوند که می تواند فرد را برای همیشه از کارافتاده یا به صندلی چرخ دار وابسته کند و جامعه را از داشتن یک نیروی انسانی توانمند محروم سازد.
وی با بیان این که حوادث جاده ای به دلیل تبعات طولانی مدت، هزینه های سنگینی را بر خانواده ها و نظام سلامت کشور وارد می کند، ادامه داد: هزینه های محسوس و نامحسوسی که برای حوادث جاده ای در کشور پرداخت می شود، چندین برابر مبالغی است که برای نوسازی بیمارستان ها هزینه می شود.
حسن زاده شدیدترین عوارض ناتوان کننده حوادث جاده ای را شامل معلولیت های ناشی از شکستگی لگن که اغلب به مرگ منجر می شود و شکستگی های ستون فقرات دانست که اغلب به ضایعات نخاعی و ازکارافتادگی دایم ختم می شوند.
وی گفت: 50 درصد مرگ و میرها در صحنه تصادف رخ می دهد که به مسایل پزشکی مرتبط نیست زیرا در هیچ کشوری ضایعات ساعت اولیه بروز حادثه را جزو مسایل پزشکی تلقی نمی کنند بلکه آن را به زیرساخت ها مانند جاده ها و نوع وسیله نقلیه وابسته می دانند.
حسن زاده افزود: 50 درصد باقیمانده در زمان انتقال مصدوم به مراکز درمانی یا در 48 ساعت اول بستری، در زمان بعد از جراحی در اثر دچارشدن به عوارض جراحی مانند لخته شدن خون در رگ ها یا آسیب های ناشی از عملکرد بد کلیه ها، کبد و ریه رخ می دهد.