اوتیسم یا درخودماندگی چیست و علایم آن کدامست؟ 

 علایم مبهم  بیماری اوتیسم اغلب از دوران شیرخوارگی اغاز شده و در اوایل دوران کودکی به طور واضح بروز می کند. کودکان اوتیستیک در رفتار اجتماعی کمبود عمیقی از  خود نشان می دهند و اغلب عواطف خود را بیان نمی کنند.

از جمله علل زمینه ای ابتلا به اتیسم که تاکنون مشخص شده می توان به عوامل بارداری و عوامل ایمنی شناختی، عوامل عصبی - تشریحی، عوامل بیوشیمیایی، عوامل ژنتیک و عوامل زیستی اشاره کرد .

در خصوص علل بروز اوتیسم فرضیاتی نظیر ناتوانی دفع جیوه ، افزایش سروتونین و کاهش گابا، نورون آینه ای، هورمون های استروییدی ، هورمون های پتپیدی، آسیب با واکسیناسیون و کمبود ویتامین مطرح است  

با توجه به اینکه تشخیص زودهنگام و مداخله مناسب برای کودکان مبتلا می تواند به پیش اگهی بهتر شامل ارتقای کلامی ، ارتباطات اجتماعی و عملکرد تطابقی  و کاهش رفتارهای ناهنجار و در نهایت  باعث افزایش شانس حضور درجامعه  باشند و بیشتر متخصصین معتقدند که هر چه زودتر باید به فکر درمان اتیسم بود و  با وجود آنکه علاج قطعی برای این اختلال وجود ندارد، اما دامنه وسیعی از شیوه های درمان اوتیسم برای کاهش علایم، آموزش مهارتها و بهبود پیش آگهی وجود دارد

.