در شرایط دو زبانگی و یا چند زبانگی فرد می تواند از هر کدام از زبانها در آن واحد بر حسب نیاز خود استفاده نماید.

به دو شیوه افراد در جامعه دو زبانه و یا چند زبانه می شوند:

 شیوه ی طبیعی که فرد از بدو تولد در یک خانواده دو زبانه و یا چند زبانه و یا در یک جامعه ی دو زبانه و یا چند زبانه بزرگ می شود که به طور طبیعی می تواند هر دو زبان را بصورت برابر فراگیرد.

 یا افراد به شیوه ی  آموزشی دو زبانه گردند.

 اگر فرد در جامعه ای زندگی کند که زبان دوم آن رسمی باشد، انگاه افراد جامعه می توانند خواسته و یا ناخواسته دو زبانه شوند، مهارت افراد در دو زبانگی متفاوت است. اگر فرد به هر دو زبان تسلط کامل داشته باشد آنگاه دو زبانگی بصورت برابر است و در صورتیکه فرد مهارت استفاده از هر دو زبان را به یک اندازه نداشته باشد به آن دوزبانگی نابرابر گویند.

سن، جنس، تواناییهای فردی، کیفیت آموزش از جمله مواردی هستند که بر میزان دوزبانگی تاثیرگزار است. کسانیکه به دو ریان زنده صحبت می کنند بهتر از سایرین بر روی فعالیتهای خود تمرکز می نمایند.

تاثیر دو زبانگی در جوان ماندن مغز

محققان در مطالعات خود نشان داده اند که افرادیکه به راحتی به 2 زبان صحبت می کنند از مغز جوانتری برخورداند.

 دو زبانگی از پیر شدن مغز اجتناب می کند و باعث می شود که مغز جوان مانده و با عوارض پیری مبارزه کند.

همچنین دو زبانگی باعث فعالیت سریع تر مغزی نسبت به افراد تک زبانه می شود.

بعلاوه افراد دو زبانه کمتر از افراد تک زبانه دچار نقص توجه در هنگام توجه می شوند.