اکثر افراد مبتلا به دیابت می‌توانند از آی یو دی (IUD) به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری استفاده کنند. با این حال، مانند هر روش پیشگیری از بارداری دیگری، مهم است که انتخاب و استفاده از IUD تحت نظر پزشک و با توجه به وضعیت سلامتی فرد انجام شود.

آی یو دی (IUD) یا دستگاه داخل رحمی یکی از روش‌های مؤثر و بلندمدت پیشگیری از بارداری است که در داخل رحم قرار می‌گیرد. این وسیله به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: IUD هورمونی و IUD مسی. در ادامه، اطلاعات بیشتری درباره هر دو نوع و چگونگی استفاده از آن‌ها ارائه می‌شود:

انواع IUD:

IUD هورمونی:

محتویات: این نوع آی یو دی حاوی هورمون پروژستین (نسخه‌ای از هورمون پروژسترون) است.

عملکرد: پروژستین به ضخیم شدن مخاط دهانه رحم کمک می‌کند و از ورود اسپرم به رحم جلوگیری می‌کند. همچنین، می‌تواند لایه داخلی رحم (آندومتر) را نازک کند که احتمال لانه‌گزینی تخمک را کاهش می‌دهد.

مدت زمان مؤثر: معمولاً بین 3 تا 7 سال مؤثر است، بسته به نوع و برند.

مزایا: کاهش خونریزی قاعدگی، کاهش درد قاعدگی و در برخی موارد، توقف کامل قاعدگی. همچنین، این نوع IUD ممکن است مناسب برای زنانی باشد که مشکلاتی مانند خونریزی شدید یا درد قاعدگی دارند.

IUD مسی (غیر هورمونی):

محتویات: این نوع آی یو دی از مس ساخته شده است و هورمون ندارد.

عملکرد: مس به اسپرم‌ها سموم می‌زند و محیط رحم را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که مانع از بارداری می‌شود. همچنین، می‌تواند با جلوگیری از لانه‌گزینی تخمک عمل کند.

مدت زمان مؤثر: معمولاً بین 5 تا 10 سال مؤثر است، بسته به نوع و برند.

مزایا: عدم استفاده از هورمون‌ها و بنابراین مناسب برای زنانی که نمی‌خواهند هورمون مصرف کنند. ممکن است خونریزی قاعدگی را افزایش دهد، اما از نظر بسیاری از افراد، عوارض هورمونی را نداشته باشد.

IUD  از طریق واژن و دهانه رحم به داخل رحم وارد می شود.

پیگیری: بعد از نصب، ممکن است پزشک برای اطمینان از قرارگیری صحیح IUD نیاز به پیگیری داشته باشد. همچنین، بررسی منظم وضعیت IUD برای اطمینان از عدم بروز مشکلات و عوارض جانبی مهم است.

برداشتن: IUD می‌تواند در هر زمانی که تصمیم به بارداری یا تغییر روش پیشگیری بگیرید، توسط پزشک برداشته شود. پس از برداشتن، باروری معمولاً به سرعت به حالت طبیعی برمی‌گردد.

عوارض و نگرانی‌ها:

عوارض جانبی: عوارض جانبی ممکن است شامل خونریزی غیرعادی، درد و گرفتگی شکم، یا تغییرات در قاعدگی باشد. در برخی موارد، عوارض نادر مانند عفونت یا بیرون‌زدن IUD از رحم ممکن است رخ دهد.

تأثیرات بر دیابت: IUDها به طور معمول تأثیر مستقیمی بر قند خون ندارند، اما افراد دیابتی باید تحت نظر پزشک باشند تا از عدم بروز مشکلات جانبی مطمئن شوند.

مراقبت: بررسی‌های منظم و پیگیری‌های لازم می‌تواند به شناسایی و درمان هرگونه مشکل به موقع کمک کند.

مزایا:

طولانی‌مدت: نیاز به تجدید نظر دوره‌ای یا مصرف روزانه ندارد.

اثربخش بالا: نرخ موفقیت بسیار بالا در جلوگیری از بارداری دارد.

انعطاف‌پذیری: می‌تواند برای انواع مختلفی از نیازها و شرایط استفاده شود.

معایب:

عوارض جانبی: ممکن است عوارضی مانند خونریزی یا درد داشته باشد.

آی یو دی می‌تواند گزینه مناسبی برای پیشگیری از بارداری برای بسیاری از زنان باشد، اما انتخاب روش مناسب و مدیریت عوارض آن نیاز به مشاوره و پیگیری پزشکی دارد.