اختلال رشد بیش فعالی (ADHD) دیگر بیماری خاص دوران کودکی و نوجوانی محسوب نشده و در حدود 4.4 درصد بزرگسالان جامعه را در بر میگیرد. در کشور ما شاید با جرایت بتوان گفت اکثریت این بیماران از وجود اختلال بیش فعالی خود بی اطلاعند!

اخیرا دانشگاه اسلو با تمرکز بر مشکلات تصمیم گیری و محاسبه ای نزد بزرگسالان بیش فعال تحقیقاتی را به انجام رسانده که تا حدودی با نتایجی غیر قابل پیش بینی همراه بوده است.

بزرگسالان بیش فعال از مشکلات شناختی جدی در زمینه های یادگیری مبتنی بر برخورد قبلی(reinforcement learning)،

تصمیمات و رفتارهای پر خطر، و محاسبه زمانی غلط رنج میبرند. این تحقیقات نشان داد مشکلات فوق در ایجاد حوادث منفی در زندگی این بیماران از جمله ارتکاب جرم ،اعتیاد به مواد مخدر و الکل، و رفتارهای خطرناک آنی نقش مهمی ایفا می نماید. به عبارت دیگر تصمیم گیری و محاسبه غلط نزد بزرگسالان بیش فعال به اندازه نشانگان کلاسیک این بیماری یعنی اختلال توجه و دقت در عدم کارکرد فردی و اجتماعی این بیماران موثر بوده، و بیش از پیش بر اهمیت تشخیص و درمان بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی برای سلامت فردی آنان و اجتماع صحه میگذارد.