راهکاری تاثیر گذار برای کاهش چاقی

بر اساس مطالعات صورت گرفته در دانشکده ی پزشکی لیال، محققان بر این باورند که وقتی تاثیر گیرنده های هسته ای در مدلهای حیوانی مسدود شد، موشها کمتر غذا خورند و در برابر رژیم غذایی پر چرب مقاوم شدند.

 در مدلهای حیوانی تحت بررسی، مشخص شد که این حیوانات با اینکه از چربیها و قندها تغذیه می شوند اما اثری از اضافه وزن در آنها مشخص نگردید.

 نورونهای POMC که در هیپوتالاموس وجود دارند، کنترل کننده ی میزان مصرف غذا هستند. در صورتیکه این نورونها فعال گردند، در فرد احساس سیری ایجاد می گردد. گیرنده های هسته ای مغز در واقع تنظیم کننده ی این نورونها هستند.

در مطالعه ی دیگری که پروفسور دیانو و همکارانش بر روی موشهای ترانس انجام داد، نتایج نشان داد که با مسدود کردن گیرنده های هسته ای مغز، میزان تولید رادیکالهای آزاد در نورونهای POMC افزایش یافته و آنها فعال تر می شوند.

یافته های این مطالعه کاربرد بسیاری در درمان دیابت دارد. گیرنده های هسته ای مغز، هدف داروهایی نظیر TZDمی باشد که داروی درمان دیابت است.

TZDداروی به کاهش قند خون کمک می نماید، البته مصرف این دارو در افراد همراه با افزایش وزن خواهد بود. دکتر دیانو بر این باور است که طبق تحقیقات صورت گرفته بر مدلهای حیوانی، آنچه که باعث افزایش وزن در اثر مصرف داروی TZD در بیماران دیابتی می گردد، اثر دارو بر مغز بیماران است.

در صورتیکه دارو نتواند به مغز بیمار نفوذ نماید، می تواند به ممانعت از بروز چاقی در بیماران دیابتی کمک نماید.