آهن و اسیدوفولیک

مصرف اسیدفولیک از 3 ماه قبل از بارداری توصیه می شود.

همچنین قبل از اینکه زنی باردار شود، باید حداقل روزانه mg 18 آهن مصرف کند و این مقدار را در دوران حاملگی به mg 27 افزایش دهد. اکثریت زنان اگر از رژیم های غذایی سالم پیروی نمایند، قادر به دریافت میزان کافی از آهن هستند. با اینحال برخی از زنان به مکمل های آهن برای جلوگیری از کمبود آهن، نیاز دارند.

ممکن است برخی زنان در هنگام استفاده از مکمل های آهن دچار سوزش سر دل، تهوع و یبوست شوند. برای اجتنباب از این مشکلات، آنها باید قرص هایشان را با وعده های غذایی بخورند، اول از دوزهای کم شروع و رفته رفته میزان دوز را افزایش دهند.

 ویتامین D

دستورالعمل های موجود در انگلستان بیان می دارد که یک زن حامله روزانه باید از مکمل های حاوی mcg 10 ویتامین D استفاده کند. آفتاب تابستان منبع خوبی از ویتامین د می باشد (نور خورشید دارای این ویتامین نیست بلکه در هنگام برخورد با پوست منجر به تحریک سنتز آن می شود)- با اینحال، قرارگیری در معرض نور خورشید باید محدود باشد زیرا تابش نور زیاد برروی پوست می تواند موجب سوختگی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست شود.

روی

مطالعات نشان داده است که کمبود روی در دوران حاملگی ممکن است منجر به پیامدهای نامطلوب بارداری برای مادر و جنین شود. زنان حامله ای که از مکمل های روی استفاده می کنند با احتمال 14% کمتر دچار زایمان زودرس می شوند. همچنین زنان دارای کمبود وزن و مصرف کننده روی با احتمال بیشتری صاحب نوزادانی با وزن نرمال در هنگام تولد، می شوند. مکمل روی نمی تواند برروی وزن تولد نوزان در دوران حاملگی مادر دارای وزن نرمال، تاثیر گذارد.

اجتنباب از مصرف مکمل های ویتامین  A

 زنان باردار باشد از دریافت میزان بسیار زیاد ویتامین  آ به خاطر احتمال آسیب رسیدن به نوزاد، اجتناب ورزند.