همه می دانیم طول عمر بالا به تنهایی کافی نیست و آنچه اهمیت دارد کیفیت زندگی است. هدف اصلی اکثریت مردم این نیست که صرفا سال ها عمر کنند بلکه آنچه آنها به دنبالش هستند زندگی مفید و پرحاصل است.

همه ی آنچه گفته شد، اهمیت اتفاقی که سال 2016 اتفاق خواهد افتاد را پررنگ تر می کند: متفورمین،دارویی که نزدیک به 60 سال به صورت گسترده برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می گرفت، برای بررسی تاثیر کاهنده اش بر سرعت پیر شدن روی انسان ها آزمایش می شود. یافته ها نشان می دهد که متفورمین می تواند چشمه ی جوانی باشد که عده ی زیادی به دنبال آن بوده اند.

در طول مدت زندگیمان،سلول های بدنمان تقسیم می شوند تا امکان حیات ما را میسر کنند. هر چه تعداد تقسیم ها بیشتر می شود،احتمال بروز خطا در آن افزایش می یابد.به طور مثال سرطان هنگامی رخ می دهد که خطاها به قدری زیاد می شوند که بدن دیگر قادر به اصلاح آسیب های به وجود آمده نیست و تومورها شکل می گیرند.یا در آلزایمر، مغز دیگر قادر به پاکسازی مواد زاید نیست و فراموشی شکل می گیرد.

متفورمین میزان اکسیژن رسیده به سلولها را افزایش می دهد که به نظر می رسد باعث افزایش عمر سلول شده و نیاز به تقسیم را کاهش می دهد.

سازمان غذا و دارو در آمریکا اجازه ی اجرای تعدادی آزمایش پزشکی بر انسان به منظور اثبات وجود این موضوع را صادر کرده است.محققان متفورمین را برای حدود 3000 سالمند که مبتلا سرطان،بیماری های قلبی یا مشکلات ذهنی هستند و یا در خطر ابتلا به آن قرار دارند، تجویز خواهند کرد. سپس روند پیری را در آنها به مدت 6 سال بررسی خواهند کرد تا متوجه شوند که آیا این دارو تاثیر قطعی بر جلوگیری از این بیماری ها و یا درمان آنها دارد یا افزایش طول عمر دارد.

در سال 2005، یک تحقیق علمی نشان داد متفورمین می تواند تا 23 درصد شانس ابتلا به سرطان در بیماران دیابتی را کاهش دهد. علاوه بر این، هنگامی که محققان بلژیکی متفورمین را روی کرم های حلقوی آزمایش کردند متوجه شدند که کرم ها دیرتر پیر می شوند و برای مدت طولانی تری سالم می مانند. البته نتیجه ی تحقیق نشان داد که متفورمین تاثیری بر میزان ایجاد چروک نمی شوند. همچنین طول عمر موش هایی که تحت آزمایش متفورمین قرار گرفتند تا 40% افزایش یافت و استخوان بندی محکم تری کسب کردند. و مهم تر از همه، سال گذشته، تحقیقاتی در دانشگاه کاردیف نشان داد که دیابتی هایی که با متفورمین درمان می شدند طول عمر طولانی تری نسبت به انسان های سالم داشتند و این در حالی است که دیابتی ها به طور متوسط 8 سال کمتر از سایر افراد عمر می کنند.